Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1964, Blaðsíða 37

Kirkjuritið - 01.01.1964, Blaðsíða 37
KIRKJURITID 31 er tákn- l>ar óbærilegt að lifa og starfa. Þetta dæmi frá París rænt, en það er samt ekkert einsdæmi. Og þessi samábyrgð kirkjulegra starfsmanna katólsku kirkj- unnar með binum örbirgu og snauðu verður ef til vill enn und- ursamlegri meðal þeirra öreiga, sem teljast verkamenn og kafa þegar með baráttu og samtökum bætt kjör sín efnalega, en ala stöðugt með sér liatur til þeirrar kirkju, sem öldum sam- an liefur lifað í óhófi og munaði á vegum kapitalista og auð- valds. Þar koma til sögu hinir svokölluðu púlsvinnuprestar, þessir katólsku prestar í iðnaðar- og hafnarborgum Frakklands, sem 'áða sig í vinnu í verksmiðjum, iðnliverfum og við afgreiðslu affermingu skipa í hafnarhverfum. Þessi djarfa tilraun tókst að ýmsu leyti vel. Þessir prestlærðu nienn voru ráðnir, og komust furðu fljótt niður í öllu, sem gera l*uriti vegna albliða og fjölþættrar menntunar, voru gjarnan af s°mu ástæðum valdir til verkstjórnar og ýmis konar forystu, konrust meira að segja í stjórn fyrirtækja og starfshringa nær ósjálfrátt og óðar en þá sjálfa varði við lilið iðnrekenda og út- gerðarmanna. Margir þessara presta urðu fyrir sterkum ábrif- 11111 vinstri sinnaðra pólitíkusa og stjórnmálastefna. . Ekki leið því á löngu, áður en kirkjuyfirvöld með Vatikanið 1 broddi fylkingar fór að líta í kringum sig. Starfsemi þessara Púlspresta meðal verkalýðsins voru því settar margs konar stiangar reglur og þröng höft. Þeir voru taldir í hættu fyrir oniniunistiskum starfsbringum jafnvel njósnum, sem þeir ælvtust í nær óafvitandi, prestsstörf þeirra yrðu vanrækt, virðu- eiki prestsembættisins færi forgörðum, og auk þess væri sið- erði þeirra og lieiður í stöðugri hættu fyrir ofnáin kynni við a s konar óþjóðalýð, sem einnig beitti rógi og lygum til að sverta prestana og kirkjuna. Þess voru líka dæmi að jafnvel 1Uln keztu og snjöllustu voru eyðilagðir, rúðir mannorði og sæmdum af þeim, sem þeir liöfðu fórnað mestu fyrir. að má því segja, að flestir liafi gefizt upp við þessa frá- >æru tilraun til að fylgja orðum meistarans: „Gjörið þeim gott, sem yður hata“. Samt liafa nokkrir prestar gengið á snið við allar liömlur . irvaldanna og borfzt ódeigir í augu við allar liættur og tálrn- Ur °S halda áfram starfsemi sinni nieðal verkamanna og iir-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.