Kirkjuritið - 01.05.1969, Blaðsíða 30

220
KIRKJURITIÐ
Sumarstörf unglinga
Það var áður haft fyrir satt, aft’ bókvitift’ yrftii ekki í askana
látið. Sú trú spratl af skilningsleysi og er nú orðtakið lireint
öfugmæli. Eins og málum er komið, er bókmenntin flestuni
eitt höfuðskilyrði þess aft' þeir geti fætt sig, haft ofan af fyrir
sér. Skólaskyldan nær því 1 il alls uppvaxtarskeiðsins.
En skammt er öfganna í milli. Sumir eru meir barðir til
bókar en Jieim er Ijúft og hollt. Og óeðlilegt er að menn silji
svo lengi á skólabekkjum aft' Jjeir komist ekki til fullra starfa
fyrr en æviskeift’ þeirra er hálfnað eða meir, jiótt Jieir nai
fullurn meðalaldri.
Og bókvitið eitt er livorki einhlítt til afreka né öruggt ráð
til mikils mannþroska.
Yið vitum að fram á þessa öld var lestrar- og skriftarkunn-
átta, ásamt lítilsháttar reikningsfræðslu og kristnum lærdóinn
sá eini lærdómiur, sem allur þorri manna átti kost á. Og
sumir enn minna. Og þó voru fjölfróðir og miklir mannkosta-
menn og úrvals konur, góðar og göfugar, eins uppi jiá sem nu.
Meðfædd námfýsi knúði allan fjöldan til mikillar eftirtekt-
ar í ríki náttúrunnar, og aðstæðurnar gáfu mönnum yfirleitt
betra tóm til og meiri kost á að brjóta ýmislegt betur mergjaf
en nú er algengast.
Það er livort tveggja rangt, að vanmeta áhrif og lífsgiM1
sveitalífsins í þessu margbreytilega landi, og að’ gera lítið ur
skólalærdómnum og borgarmenningunni.
En oftrú á bóknámi er jafn blind og lítilsvirðing á vinn-
unni.
Fyrir Jjví er sumarleyfi nieginjiorra íslenzkra unglinga si-
vaxandi vandamál. Og mikið um Jjaft’ skeggrætt að vonuni.
Lengi komust flestir unglingar í sveitavinnu. Og kynniUr
Jieirra af náttúrunni, dýralífinu og búskapnum var þeim Jjarft
námskeið og þroskameðal.
Nú fer Jjeim bændum sífækkandi, sem þurfa á aðkomnuiu
unglingum að halda, en hins vegar liækkar tala unglingann*1
með ári liverju.
Þeir eru langflestir á liöfuft’borgarsvæft’inu svo kallaða.
Vinnumarkaðurinn er Jiar takmarkaður fyrir Jiennan Jiegn;1"
hóp. Borgar- og bæjaryfirvöld bæta nokkuð úr skák með l,vl
i