Syrpa - 01.03.1912, Blaðsíða 56

182
SYRPA
urhöfum. ÞaS varS sannaB aS
Paichuric hafSi veriS á skipi Jóhanns
eins og hann sagSi. Hinn hluti
sögu hans er ósannaSur.
Árið 1906 gaf Uruguay maSur
einn merkur, Garzon senator, út
bók í París til sönnunar máli sínu
aS Jóhann Orth hefSist viS í SuSur-
Ameríku. Litlu síSar kvaSst Dr.
Manuel Quintana frá Argentíu hafa
ferSast meS strandferðabát viS
SuSur-Ameríku strendur. Hafði
einn farþega veriS nauSa líkur
Jóhanni Orth. HafSi hann, Quin-
tana, spurt hann, hvort hann væri
ekki Jóhann og gekkst þá far-
þeginn hinn viS, aS svo væri. HöfSu
bæSi Dr. Quintana og Garzon tal
af þessum manni síðar. Sagði hann
aS upp frá því skyldi hann leyna
nafni sínu betur og hefir ekki spurst
til þess manns síSan.
Tvær sögur hafa átt upptök sín í
Bandaríkjunum. ÁriS 1907sagðist
maSur, er Jóhann Salvador l)ét og
var daglaunamaður í verksmiSju í
Ohio vera hinn horfni erkihertogi.
Er fariS var aS grenslast frekar eflir
þessu, hvarf maSurinn. — Sama ár
þóttist maður, er hafSi veriS í her-
deild hertogans hafa séS hann ekki
langt frá Los Angeles í Californíu.
HafSi maSur sá spurt hvort þar
væri ekki fyrverandi yfirmaður sinn
og kvaS hinn svo vera, en baS þann
er spurBi, aS þegja í fimm ár.
Tvær sögur bárust árið 1909 af
mönnum er taldir voru Jóhann Orth.
Var sagt aS maSur einn frægur er
fór um Andesfjöllin í vísindaleiS-
angri áriS 1890 hefSi komist í kynni
við mann líkan hertoganum. Enn
sagSi frægur Ungverji þá sögu, aS
þaS ár hefSi Jóhann Orth ferðast
víSa um Evrópu og sagt nokkrum
til nafns síns. Ekki varS þó saga
hans ful 1 sönnuS.
Ekki er sú fregn ólíklegust er
segir aS hjón ein búi á eyju smárri
suSur í höfum. Séu þau lík í hátt
Jóhanni hertoga og konu hans.
Hafi þau einn þjón ítalskan og hafi
hann sagt farmönnum er lögðu þar
aS landi, aS húsbændur hans væru
Jóhann hertogi og kona hans.
Hvað sem öSru líSur er þaS víst
aS nógu margar sögur fara af æfi
Jóhanns,síSan hann hvarf, hitt er,og
líklega verSur, ágiskun ein, hver
þeirra muni sönn, og verðurhveraS
ráSa þá gátu, sem honum bezt líkar.
Stutt og laggott.
Langar heimsóknir, langar sögur, langar prédikanir, langar áminn-
ingar og langar bænir eru sjaldan til uppbyggingar þeim, sem heyra. Lífið
er stutt, tírhinn er stuttur, augnablik lífsins eru dýrmæt. LærSu aS draga
saman, stytta og skerpa. Vér getum umboriS þaS leiðinlaga, sé þaS aS
eins stutt. Vér þolutn mikinn sársauka, sé hann ekki of langvinnur. En
jafnvel skemtanir verSa bragSlausar, og þjáningarnar óbærilegar, þegar
þaB fer út fyrir hæfileg takmörk. LærSu að vera stuttorSur. HöggSu
kvistina af. Haltu þig við aSalefniS. Ef þú biður, þá biS um það, sem
þú vonast eftir aS öSlast, en ekki meira. Ef þú talar, þá fiyttu boðskap
þinn og hættu svo. Skrifirðu, þá gerðu tvær málsgreinar að einni, þrjú
orS að tveimur. ForSastu alt af aS vera langdreginn. LærSu aS vera
fáorður. — (Endurpr.)