Syrpa - 01.06.1912, Page 22

Syrpa - 01.06.1912, Page 22
SYRPA vcra inni og hvíla sig, og haf'öi honum ])ótt ögn vætit uin þaö. “Þetta ætlar aö verða óskemilegur hátíöisdagur. Fénaöurinn í hættu, ef hann gengur í hrí'S og ekkert til skemtunar. Eg dey úr lei'Sindum. Ekki svo miki'S,'aS maSur geti spila'S e'Sa haft eitthvaS til aS hressa sig á, í þessari tíS. Eg vildi aS hann FriSgeir á Hóli væri kominn til þess aS koma i spil. Eg held eg megi senda út aS Hóli og biSja hann aS koma.” “Mér þykir ólíklegt, aS Friðgeir fari a'S koma í þessu veSri, hann þarf líkiega a'S hugsa eithvað um skepn- urnar eins og aSrir, og svo hefir þú eugan til að senda. Piltarnir eru ný- farnir út aftur til fjárins, og þeir hafa uóg aS gjöra. Og ekki feröu aS senda Jón litla í þessu vqSri. ÞaS er ekki fyrir hörn, 13—14 ára göniul”, mælti frúin og leit til manns síns, sem lá aftur á hak upp í rúminu og tottaSi löngu reykjarpípuna sína. “Og ekki er eg hræddur um þaS, aS FriSgeir komi ekki ef eg á annaö borS sendi til hans og biS hann aö koma. Eg held aö hann hafi nóga vinnumenn til aö annast fjárgeymsluna. En þaö er verst, a'S eg hefi engan til að senda, og ekki sendi eg Jón litla,” svaraöi séra Pétur og sneri sér fram í rúm- inu. “En heyrSu! hann Siggi strákurinn getur hlaupiS út eftir. ÞaS var ágætt aö mér datt þaS í hug. _ Eg ætla aS skrifa örfáar línur, svo aS það skolist ekki í stráknum.” “Ætli hann rati í þessu veSri; er hann ekki koldimmur?” “Og sussu nei. Eg sá áSan suöur fyrir tún, og svo er blæja Iogn. Eg ætla aS senda hann. ÞaS er engin hætta meS strákinn. “Þaö getur veri'S, en þó er mér ekki vel viS þaS. Hann hefir veriS úti í allan dag og er liklega lúinn, og svo er hann alveg ókunnugur.” “Eg held, aS hann sé ekki uppgef- inn, þótt hann hafi eitthvaö veri'S aS snúast í kringum ærnar, og ekki er níikill vandi aS rata hérna út aS Hóli. Bara beint af augiun út yfir grund- irnar og mýrarnar og heim aS Hóli. Hann þarf ekki nema hálftima til þess aö hlaupa þa'S. Eg sendi hann strax, bara skrifa örfá orS.” Prestur reis hægt á fretur og gekk að skrifboröinu, dróg út aSra skúff- una, tók upp úr henni póstpappírsark, skar þaS í sundur og skrifaöi síðan meS ritblýi á annan helminginn: “Friögeir minn! Mér þykir hátíSin heidur dauf. Viltu ekki koma í einn hring í kvöld og fram eftir nóttinni? Gott ef þú heföir eina meS þér. — Þú skilur. — Þinn Pétur.” Siggi litli var nýfarinn úr bleytunni, ])egar séra Pétur kom fram úr hjóna- húsinu, sem var í suöurenda baSstof- unnar, meS bréfmiöann i hendinni. “Jæja, Siggi minn, hvernig líkar þér i nýju vistinni? Eg er aö hugsa um aö biöja þig a'S skreppa út að Hóli fyrir mig meS þennan bréfmiöa, og fá honum FriSgeir hann. Eg vona a'S þú verðir fljótur og týnir ekki miðan- um.” Siguröur litli leit undan og svaraöi engu oröum prests. Hann þoröi ekki aS segja honum, aS hann væri svo þreyttur, aS hann treysti sér ekki aS fara, og ekki þoröi hann heldur aö segja, aS hann gæti ekki rata'S út aS Hóíi, þó aS hann heföi aldrei fariS

x

Syrpa

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.