Syrpa - 01.06.1912, Qupperneq 49

F J A Ll ,A-1£Y VINDUR.
239
Uvergi. Nokkurum árum seinna
fanst konu-lík ui>pi í líenglafjöll-
um (Árnesingar segja uj>p undir
Skjaldbreiö, enda haíi Halla átt
heima á einhverjum bæ í Grafn-
ingi eöa Þingvallasveit) og tveir
sauðaræflar hjá, sem hún haföi
krækt á hornununt undir styttu-
bancl sitt. Ætluöu nierm að ]>aö
væri lik Höllu. og heföi hún ætlaö
aö strjúka á fjöll, cn oröiö þarna
til, meö því veöur liaföi spilst, rétt
á eftir, aö hún hvarf.
Af 'handbragöi Eyvindar er helzt
getiö pálblaös og rercuvars, sem
Þingeyingar fundu eitir næstliðin
aldamót í vatnsrás einni hjá hreysi
hans í Eyvindarveri; fluttu þeir
hvorttveggja heim meö sér norö-
ur, og höfðu til sýnis, og þótti af-
bragð’svel frá því gengiö. Iíinn
þriöji hlutur eftir hann var karfa
ein, setn. til var í Odcla á Rangár
völlum á dögum Gísla prófasts
Þorarinssonar, og höfö iianda
börnum, til að láta þau læra aö
ganga í, og þótti hún: snillilega
riöin.
SKRÍTLUR.
Vinur þeirra vestan úr iandi heimsótti
þau t jólafríinu, en svo stóö á, að húsráö-
andinn var ekki heima þegar hann kom,
og; hann ætlaði því aö gamni sínu aö síma
til hans yfir á skrifstofuna, og láta hann
vita um komu sína á þann hátt. Hann
gekk upp að talsímanum, en fann ekki
bókin* sem númerið var í, og spuröi Lilju
litlu, 4 ára gamla dóttur hjónanna hvert
númerið væri á þessa leið:
,,Li!ja mín, um hvaö biður tnamma þeg-
ar hún talar við pabba á skrifstofunni“.
Lilja litta vissi dálítið þó ung væri:
,,Um pening-a“, hvíslaði hún.
Kennarinn haföi skrifaö orðiö „Köttur"
á töfluna á vegnum, og var aö reyna aö
kenna Dísu að kveða að því.en Dísu gekk
það ekki vel.
„Veistu ekki“, sagði kennarinn, „hvað
það er; það hefir dálitla skeggkampa
kring um tmmninn, og kemur stundum
seint á kvötdin upp á glugga-silluna þegar
kalt er úti, og biður um að lofa sér inn?“
„Ó! Nú veit eg það“, sagði Dísa, og
vandræðasvipurinn hvatf af andlitinu.
„Það er pabbi"
Of snemt.
Hann: Hvaö heita nýgiftu hjónin t
næsta húsi við okkur?“
HúN: „Eg hefi ekki komist aö því;þau
kalla hvort annaö enn þá „augastein" og
„uppáhald".
Lestu bænirnar þínar aö minsta kosti:
Einu sinni áður þú ferö í stríð, tvisvai
sinnum áður þú leggur út á sjóinn, og þris-
var sinnunt áöur þú giftir þig.
Hann: Hvað skeði ef eg kysti þig?
Hún: Eg kallaði á pabba.
Hann: Þá geri eg þaö ekki.
HúN: En pabbi er yfir í Evrópu.
Lítill Drencjuk: Er það ekki satl
pabbi, get eg ekki gert það sem eg vil
þegar eg verð stór?
Fadirinn: Nei, drengur minn, því þá
verðurðu giftur!
f. ’
Einlífismennirnir (Bachelors) eru
lag“ forsjónarinnar alvej^ eins og aðrir
mcnn. Þeir voru skapaðir til huggunar
ekkjutn og til að gefa piparmeyjnm vonir.