Syrpa - 01.06.1912, Page 56

Syrpa - 01.06.1912, Page 56
246 SYRPA Hann horföi rannsakandi í augu mér um stund, og sagSi síðan: “Get- tun við' ekki merkt meS ritblýi þann staðinn sem holur virðist? Það ætti aS spara okkur tíma. SkilurSu?” "Já.” Og viö strikuSum brátt viS staSinn sem gaf tómahljóð og reynd- ist hann vera sex fet á lengd og hálft fimta fet á breidd. "ÞaS er í laginu einsog gröf,” taut- aSi Kellaw bak viS mig, og orS hafis og rödd bitu á taugar mínar. “ViS skulum fara; við höfum liaft nóg af þessu,” sagöi eg óþolinmæSis- Icga og sýndi mig líklegan aS hverfa burtu, en Kellaw þreif i öxl mér og dró mig að sér og hvíslaöi í ofsa geðshræringu: “ViS verSum aö halda áfram; þaS ?r skylda.” ViS tókum til óspiltra málanna án frekari orSa. I þetta sinn var sem- entslagið nálægt tveggja þumlunga þykt og bak viö þaS var þykt gólf- teppi neglt yfir op í veggnum. ÞaS var annaS en létt aö rífa niSur þessa sterku voð, og þegar við höfðum um síðir dregiö siöasta naglann út úr sementinu og tjaldiS féll varð okkur ósjálfrátt aS snúa bakinu við leyndar- dómi þeim, er þaS haföi geymt kyn- sIóS eftir kynslóð. Við þoröum ekki aS lita þangaS, en aðgerðaleysiS varö brátt óbæri- legra en framkvæmd, og haföi ónota- leg áhrif á taugarnar, og eg fann brátt geö mit rísa af sjálfsblygðun. Eg sneri því um hæl, gekk upp aS veggnum og langt eu mjótt skot blasti við. Lík lá þar á bekk á grúfu. ÞaS var hjúpaS nunnuskrúSa og eg sá að langur kaöall var vafinn utan um þaS og bekkinn. Alt var þetta óskýrt fyrir mér, því eg horfði agndofa á ljósjarpt lokkaflóð, sem gaf dauft endurskin, er ljósið féll á þaö; bakvið þessa fögru lokkablæju gat aS líta krepta hönd, nú aSeins beinagrind. Augnabliki síSar leit Kellaw um öxl mér. Andardráttur hans geröi mér hverft viS, því hann másaSi eins og maður af skeiSi kominn. Hann hélt á lampa í vinstri hendi; hann riSaði af taugaóstyrk og meS hægri höndinni ]>reif hann í öxlina á mér. Næst rak hann upp óp hálfkæft og hást, lamp- inn féll á cementsrústirnar og hrökk í þúsund mola. Eg bjóst viS báli, en IjósiS slokknaSi, og eg held aö þetta atvik hafi gert báSum gott. “Komdu,” sagSi eg og tók i arm hans og leiddi hann nauSugan út aö glugganum, þar sem viS höfðum tal- ast viS kvöldiS áður. Hann féll niS- ur á stól, en hálfur yfir borSiö, og eg liorfSi í nokkrar mínútur á hendur hans riöa og knýtast af krampakend- um dráttum. Hann náSi fljótt valdi yfir sér og reis snögglega upp í sessi. “Mér er kalt,” sagöi liann. “En •— viö — vitum nú, gamli vinur; og þessi —• þessi vesalings myrta stúlka” —I-Iann hikaSi snögglega, titraSi og þagnaöi. “Já, ICelIaw ?” “Skal nú fá greftrun í vígSri mold”. Á ný huldi hann andlit sitt fyrir mér. Eg leit á úriS rnitt. Innan fárra mínútna var komiS miSnætti; og eg vissi aS brátt myndu berast til okkar slög klukkunnar niöri í salnum. Kellaw virtist ekki veita því eftir- tekt er hún sló, en eg held þó hann liafi hlustaö. “Tókstu eftir þessu?” sagSi liann augnabliki síöar og rcisti höfuöiS frá borðinu. “HlustaSu I” Gegnum þögnina kom skóhljóöiö mjúkt og jafnskrefa og næsta augna- blik heyröum viö latnesku bænina rétt

x

Syrpa

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.