Sjómannadagsblaðið - 06.06.1938, Blaðsíða 71
Sjómennirnir og blöðin.
Hvernig vœru kjör sjómanna, hefdu þeir ekki átt sitt eigið málgagn?
EGAR sjómennirnir minnast stéttar
sinnar í dag og líta yfir farinn veg,
er ekki úr vegi að minnast á það,
hvaða styrk sjómannastéttin hefir
fengið utan að í hagsmuna og menning-
arbaráttu sinni.
1 allri baráttu er það afar mikils virði, að
hafa almenningsálitið með sér. Þau stéttarsam-
tök sjómanna, sem eiga dýrkeypta reynslu af
mörgum deilum um kaup og kjör félaga sinna,
vita, að það þýðir lítið að stilla upp sanngjöm-
um og hógværum kröfum, ef ekki eru til máls-
svarar, sem opinberlega geta gert almenningi
kunnar þessar kröfur og skýrt út aðstöðu sjó-
mannastéttarinnar.
Og þessa reynslu hafa ekki aðeins hin eldri
sjómannasamtök, heldur og öll samtök alþýð-
unnar í landinu.
Fyrstu samtök sjómanna var „Báran“, stofn-
uð fyrir aldamótin. Þá átti alþýðan engin blöð,
og blöð annara stétta voru alls ekki fús til þess
að ljá rúm fyrir greinar til að skýra út afstöðu
sjómannastéttarinnar. Flestar kröfur „Bárunn-
ar“ urðu að lúta í lægra haldi, enda almenningi
aðeins gerð kunn afstaða og skoðanir annars
aðilans. Svona var það allar götu til 1916. Þá
var fyrsta stórdeilan, sem sjómenn áttu í og
þó að Dagsbrún, sem var lítið blað með litla
útbreiðslu, gerði sem það gat til að útskýra
hinar sanngjörnu kröfur sjómanna, þá var
blaðavaldið svo miklu meira frá hinni hliðinni.
1919 var Alþýðublaðið stofnað, enda var það
eitt af fyrstu verkum alþýðusamtakanna, og ekki
síður sjómannafélaganna en annara félaga, eft-
ir að þau komumst á fastan rekspöl, að stofna
sitt eigið blað, sinn eigin málsvara. Allir, sem
nú eru komnir til vits og ára, þekkja söguna
síðan. Þeir vita, að Alþýðublaðið hefir allt af
barizt fyrir hagsmunum sjómannastéttarinn-
ar. — Hvernig halda menn að hefði tekizt
til með togaravökulögin, hefði Alþýðublaðið
ekki frá stofnun sinni barizt sleitulaust fyrir
þeim? Hvernig halda sjómenn að hefði geng-
ið að fá fram slysatryggingalögin og um-
bæturnar á þeim, ef Alþýðublaðið ekki hefði
verið til? Hvernig halda sjómenn að hefði ver-
ið með dánarbæturnar, eða sjóveðsréttinn?
Hvað halda þeir að kaup þeirra væri nú, eða
aðbúðin að þeim um borð í skipunum, eða
hvernig halda þeir að hefði verið umhorfs nú í
öryggismálum sjómanna, hefði alþýðan ekki
haft málgagn sitt Alþýðublaðið ? Allir sjómenn
og öll alþýða í landinu veit, að Alþýðublaðið
hefir ætíð barizt fyrir öllum þessum málum.
Það er því engin furða, þó að sjómennirnir
líti fyrst og fremst á Alþýðublaðið sem sitt
eigið málgagn, auk þess sem það hefir allra
blaða mest á annan hátt kennt þjóðinni að meta
starf sjómannastéttarinnar fyrir alla þjóðina
og mest og bezt barizt fyrir nýjungum 1 sjáv-
arútvegsmálum og nýjum skipum. Alþýðublaðið
hefir blaða fyrst tekið upp að birta nákvæmar
fréttir af aflabrögðum og atvinnu sjómanna.
Þetta hefir kennt þjóðinni að meta starf og
stríð sjómannastéttarinnar betur en menn gera
sér ljóst í fljótu bragði.
Alþýðublaðið hefir jafnframt því að vera
trútt hlutverki sínu sem málsvari alþýðunnar
fylgzt vel með í öllum nýjungum í blaðamennsku
og flytur allar markverðar fréttir bæði útlend-
ar og innlendar og Sunnudagsblað Alþýðublaðs-
ins er vinsælasta aukablaðið, sem út kemur hér.
Alþýðublaðið kemur út alla rúmhelga daga kl.
3—3,30 og Sunnudagsblaðið á laugardögum.
Alþýðublaðið kostar kr. 2,50 á mánuði og sá,
sem kaupir það, þarf ekki að kaupa annað blað
til þess að geta fylgst vel með í öllu því, er
máli skiptir.
Sjómennirnir vita að Alþýðublaðið hefir allt
af tekið vel í málaleitanir þeirra og gert þeirra
mál að sínum málum, þess vegna hafa þeir gert
sitt til að skapa Alþýðublaðið og munu vinna
áfram að því að efla það.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ