Sjómannadagsblaðið

Ukioqatigiit
Ataaseq assigiiaat ilaat

Sjómannadagsblaðið - 12.06.1949, Qupperneq 35

Sjómannadagsblaðið - 12.06.1949, Qupperneq 35
^yrsta stig verzlunarhátta okkar er það, að sá, Sem kaupir vörunna frá útlöndum verður að bíða í föðum hálfa og heila daga til að ná tali af forráða- ^ionnum stofnana þessa, og fær svo svör eftir nokkr- ar v>kur eða mánuði. Þegar varan er keypt og komin rii landsins, verður oft að bíða vikum og mánuðum sarnan áður en hægt er að leysa hana út, sem kall- er. Og meðan bíður neytandinn, með kristilegri þolinmæði. Svo þegar hvisast um að þessi eða hin nauðsynjarvaran komin í sölubúðina hópast fólk þang- að, 0g stendur þar tímum saman, í allskonar veðri. ^ því sést bezt hvað ástandið er orðið ömurlegt. ^cir sem fyrstir komast í búðina og er nógu hand- fijótir ná í eitthvað, en fjöldinn í ekkert. Sá orðrómur ■Sengur, og er víst réttur, að margar nauðsynjar, svo sern álnavara og skór, komi aldrei út um aðaldyr oúðarinnar. kif því að sú illa nauðsyn hefur skapazt, að svo mjög þarf að takmarka vörukaup til landsins, og til þess úafa svo verið settir sérstakir aðiljar í umboði ríkis- ‘ns> þá er ekki nægjanlegt að það sé mjög naumt skamtað, heldur þurfa og eiga þessir aðilar að sjá Urn> að það skiptist sem jafnast meðal neyt- Cndanna. Því mun til svarað, að það sé gert með skömtunarseðlunum, þar fái allir jafnt og er það Satt svo langt sem það nær. En úthlutun vörunnar lú kaupmanna gerir það að verkum, að þetta næst ekki 0g svo ]j^a a£ þvj ag vörumagn er ekki til staðar í hlutfalli við seðlana. kJthlutun vörunnar gengur nú þannig, að ein- Vcr kaupmaður fær slatta af ákveðinni nauðsynja- V°ru. Um þe'tta safnast fólk, einstakur fær eitthvað srnavegis, en fjöldinn ekkert, og svona gengur það. eir) sem kunnugir eru og hafa góða aðstöðu til að retta ef von er á úthlutun, og verða fyrstir, og era eitthvað úr býtum, kanski í hvert skipti, aðrir fá ekkert. f stað þess að úthluta vörunni á þennan hátt mætti Ssa sér aðra aðferð. Sú vefnaðarvara eða skófatn- Ur sem inn flytzt — og mest vantar — væri út- °tað til allra sem selja þessar vörur, samtímis, og Ul sá er úthlutar henni, auglýsti áður að varan Jrði seld þennan dag í þeim búðum, sem úthlutun fá, myndi það bæta mikið. Almenningur fær þá að vita um þetta, og getur dreift sér á hina ymsu Jtaði, 0g notig þeSS i;t]a sem fæst. £f úthlutunin færi jJarn með þessu móti, yrði það náttúrlega sjaldnar, en j ‘erni aftur að betri notum. Almenningur, er sæi við- . 'tni skömmtunarstofnana til að dreifa vörunni sem Jafnast, mundi sætta sig betur við þessa illu nauðsyn. hu; að; Eitt er það, sem vekur undrun manns og eftirtekt í þessum verzlunarháttum, að það eru oft vörur stilltar út í búðarglugga og ef maður svo spyr hvað þær kosti þá er svarað: svo og svo mikið annað kvort í sterlingspundum eða dollurum, gjaldeyrir okkar íslenzka krónan ekki gjaldgild. Þetta er nú eitt af því sem er ótrúlegt en satt. I sambandi við þetta má líka geta um það, að ýmsar vörutegundir, sem erfltt er að fá innflutning á, eru oft seldar á hinum ótrú- legustu stöðum, og með hinu ótrúlegasta verði. Vör- urnar eru fluttar inn með fullu leyfi gjaldeyrisyfir- valdanna, en þær koma ekki til sölu á venj ulegan hátt, og verðið er venjulega tvöfalt. Allir geta keypt vöruna, en engin veit hver seljandinn er í raun og veru. Þessi verzlunar máti er kallaður hinn „svarti mark- aður“, og er hann þó nokkuð víðtækur því margar vörutegundir, sem almenningur notar mikið fást allt- af þar, en ekki á hinum eðlilegu stöðum. Verðið er vanalega helmingi hærra en smásöluverð, svo atvinna sú hlýtur að vera arðsöm, en vinsæl er hún ekki. Eitt af höfuðskáldum okkar, var vongóður með, að „þó vellyst í skipsförmum völskunum meður vafri að landi ég skaða ei tel, því út fyrir kaupstaði (búðina) íslenzkt í veður ej hún sér vogar, þá frýs hún í hel“. En þar gengur hann vonsvikinn til búðar, því allt slíkt virðist nú dafna vel í hinni íslenzku veðráttu, sem skáldið á við. — Viðburðir dagsins eru margir, og viðfangsefnin margbrotin og oft erfið. En lausn þeirra á hverjum tíma er háð vilja og getu forráðamanna þjóðarinnar, ásamt þegns\ap hennar. Og ej hver leggur sitt til, mun vegurinn verða greiðfær. Seglbátur. SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 15 tL...—
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88

x

Sjómannadagsblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.