Sjómannadagsblaðið - 01.06.1996, Síða 73

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
73
Til dæmis ritaði Kristján Albertsson
grein í Morgunblaðið hinn 9. desem-
ber 1954 og segir:
„Islendingar eiga ekki Grænland.
Fólkið sem á Grænlandi býr á Græn-
land...Milli Islands og fornrar græn-
lenskrar byggðar voru aldrei nein
stjórnarfarsleg tengsl.“
Þá bendir Kristján á það að
fremstu þjóðréttarfræðingar íslends
hafi hvað eftir annað verið spurðir af
stjórn og Alþingi hvort við ættum
rétt til yfirráða á Grænlandi og alltaf
svarað að við ættum ekkert tilkall til
landsins.“
Það er gustur á Jóni Dúasyni þegar
hann svarar Kristjáni í „Grænlands-
vininum.“ Eftir að hafa kallað Krist-
ján „danskan íslending“ og fleiri
nöfnum segir hann:
„Enginn neitar því að Grænlend-
ingar eigi Grænland á sama hátt og
Hornstrendingar eiga Hornstrandir
eða Grímseyingar Grímsey. En
Grænland er hvorki nú né hefur
nokkru sinni verið fullvalda land. Og
Grænlendingar eru hvorki nú né hafa
nokkru sinni verið sérstök þjóð og
hafa því aldrei átt eða getað átt neitt
með rétti fullvalda þjóðar.“
Nú er langt um liðið frá því er þessi
umræða átti sér stað, umræða þar
sem hart var deilt og miklum fræðum
teflt fram á báða bóga. Hún hefur
gleymst flestum eins og fer um svo
mörg merkileg mál og ef til vill er það
ekki alltafneittskaðræði. Grænlend-
ingar hafa sjálfir séð svo um að ekki
varð hjá því komist að ætla þeim rúm
í umræðum danskra, norskra og ís-
lenskra nýlendusinna. íslenskar
námur, veiðistöðvar og fjárbúskapur
hefur ekki risið þar upp eins og Pétur
Ottesen og Jón Dúason dreymdi um,
og því síður getur þar að líta „harð-
fenga“ íslenska menn að rostunga-
veiðum.
En nafn fræðimannsins Jóns Dúa-
sonar sem eyddi allri starfsævi sinni
og óumdeilanlegum gáfum og at-
gjörvi fyrir þetta málefni á skilið að
geymast.
AM