Sjómannadagsblaðið - 01.06.1996, Blaðsíða 96

96
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
björgunarbáts var Matthías Þórðar-
son frá Móum sem þá var ritstjóri
Ægis, nýstofnaðs blaðs um fiskveið-
ar og farmennsku. Eggjaði hann
menn lögeggjan í blaði sínu til þess
að leggjafram fé í þessu skyni. Þá var
efnt til samskota til styrktar ekkna og
barna þeirra sem fórust og höfðu
ýmsir þjóðkunnir menn forystu um
það mál.
Skemmst er frá því að segja að
fjárframlög streymdu víða að og um
haustið þegar samskotin voru gerð
upp kom fram að safnast höfðu
30.000 krónur sem var mikið fé í þá
daga. Um þriðjungur jjeirrar upp-
hæðar kom frá Vestur- Islendingum,
en þar fór mjög víðtæk fjársöfnun
fram.
Minna safnaðist hins vegar í sjóð
þann sem varið skyldi til kaupa á
björgunarbáti og björgunartækjum,
og var ákveðið um haustið að láta fé
það er þar hafði komið inn renna í
samskotasjóðinn, sem síðan var deilt
milli aðstandenda þeirra er farist
höfðu, en þar var víðast þröngt í búi.
Varð því ekki af björgunarbáts-
kaupum að þessu sinni né heldur af
því að keypt yrðu björgunartæki þau
sem þá voru að koma fram á sjónar-
sviðið og mikið var látið af — flug-
línutækin. Liðu enn mörg og dimm
slysaár áður en slík tæki komu hing-
að til lands.“
Eftir frásögnum SteinarsJ. Lúðvíks-
sonar og Árna Óla blaðmanns
Guðmimdur Guðmundsson:
MANNSKAÐINN
af fískiskipinu „Ingvari“ 7. apríl 1906
Sofið í friði; vorið blikfeld breiði
bjartan á yður, landsins góðu synir,
sorgbúnir koma’og krjúpa’ að yðar leiði
klökkvir og daprir bestu tryggðavinir.
Guð sé með yður! Ljóssins englar allir
opna’ yður fagurljósar sumarhallir.
Guð minn, ég heyri gegnum brim í anda
grátþrungin andvörp djúpt úr hafi stíga, —
sé yður eins og stoltar hetjur standa
sterkar á þiljum — og í valinn hníga.
Sárt er í æsku’ að hníga’ á heljarvegi,
hjálpar að biðja’ ídauða — ogfinna eigi.
Bláliljan unir ein á fjörusandi,
ástdaggir vorsins hœgt á blöðum titra,
hún er að gráta lík, sem ber að landi,
Ijómandi tár í krystallsperlum glitra; —
grátin húrí segir: „ Vinir vors og Ijóða,
velkomnir heim til föðurlandsins góða. “
Drottinn minn góði, hugga hvern sem tárast, Farið þér heilir heim til Ijóssins sala!
hjartnanna strengi bœrðu, elsku faðir! Hjartkœrar þakkir fyrir liðna daga!
Hátt yfir gröf er svíður bölið sárast Bœði frá strönd og djúpi hafsins dala
sólbjarminn skín — svo verum allir glaðir, dánarljóð glymja’ á hörpustrengjum Braga.
dauðinn er sá, er döpur augu grœtir, Ástin er djúp; — við grafreit grœtur blœrinn,
drottinn er sá, er friðar allt og kœtir. grátperlur fellir jafnvel kaldur sœrinn.