Eimreiðin - 01.01.1923, Síða 69
EIMREIÐIN
HÁVAÐI ÚT AF LITLU
65
Táðherrum og sendiherrum. Þeir vörðust í lengstu lög, og
sendu nálega ávalt í sinn stað einhverjar undirtyllur, og aum-
msja Lamansky-hjónin voru síhrygg og sárgröm yfir, að hafa
Sert sér alla þessa fyrirhöfn og kostnað handa fólki, sem þau
kærðu sig alls ekkert um. En hvað áttu þau að gera, þegar
höfðingjarnir afsökuðu sig á síðustu stundu og sendu þessa
snápa?
Einu sinni sem oftar höfðu þau efnt til stórveislu og boðið
bangað meðal annars sendiherra Frakka, marskálkinum af
Montebello, og general von Werder, sendiherra Þjóðverja.
Auk þeirra var Rex greifa boðið, en hann var einn í þýsku
sendisveitinni, og svo fjölda af ýmsum herrum úr sendisveit-
nnum, hærri og lægri.
Montebello hafði nú svo oft hliðrað sér hjá að taka heim-
boðum þessara hjóna, að hann þóttist ekki geta gert það
°ftar að sinni, og hugsaði sér því að fara nú sjálfur í eitt
skifti. En til þess að losna sem allra fljótast úr prísundinni,
^agði hann svo undir við Vauvineux greifa, ráðunaut sinn í
frönsku sendisveitinni, að hann skyldi ætlast á um tímann,
begar máltíðinni væri lokið, og senda sér þá strengileg boð
að koma þegar í stað heim í sendiherrahöllina út af mjög al-
varlegum fregnum, sem borist hefðu í þeim svifum. General
von Werder hafði auðvitað einnig verið boðinn ótal mörg-
um sinnum í kærleiksmáltíðir Lamanskys, en hann ásetti
sér samt að hólka boðið fram af sér enn einu sinni. Hann
var að eðlisfari einlægur maður og viðhafnarlaus, og gerði
sér því enga rellu út af því, hvaða afsökun hann ætti að
frnna. Rétt áður en máltíðin átti að hefjast sendi hánn svo
t>jón án allra umsvifa, og lét hann skila því munnlega, að
sendiherránn gæti ekki komið, því að Alexander III. keisari
hefði alt í einu óskað viðtals við hann í Gatchina. Síðan sté
hann rólega upp í vagn sinn og ók heim til frú P., til þess
að dvelja þar í næði um kvöldið, því að hann kunni vel
v*ð sig þar.
Þegar franski sendiherrann kom í veisluna tók hr. Laman-
sky á móti honum með mestu virktum í anddyrinu, og sagði
^°num strax frá afboði þýska sendiherrans og hvað honum
5