Eimreiðin - 01.07.1925, Side 10

194
VIÐ ÞJOÐVEGINN
eimb;
;E,PlH
berja hana úr oss, hvað sem honum hefði kunnað að takaS
í Ameríku, ef sláttumaðurinn með sigðina hefði ekki sótt haIin
svo skyndilega. En það sem gerir vora tíma svo furðuleS3
leið svo lærdómsríka, að vér megum vera forsjói1’1111
um
þakklát fyrir að fá að lifa hér í heimi einmitt nú, er, auk
faranna, byltingarnar á öllum sviðum, öldurótið á þjóðahafinu*5U
þensla, sem komist hefur á alt líf. Alstaðar stríkkar á strengiul11
þeim, sem halda heildinni saman. Sumstaðar bresta öll bönd, ^
afleiðingin verður óskapnaður og öfgar. Hinsvegar ha1
gömlu valdhafarnir dauðahaldi í forn réttindi sín. Alstaðar ef
barist: í trúmálum, stjórnmálum, bókmentum, listum. Annar5
vegar er gamli tíminn með erfðavenjur sínar'
fastheldni og meira og minna vafasöm einka
réttindi, hinsvegar nýi tíminn með kröh^
sínar. Ihald og framsókn togast á um völdin sterkara efl
nokkru sinni áður. Hvort um sig svífist einskis ef svo hef
undir. Þessvegna gerast líka hinir ótrúlegustu atburðir á vof111!1
dögum, og þar á meðal viðburðir, sem maður hefði haldið,a.
gætu ekki gerst nema í miðaldamyrkrunum, en ekki á v°rr'
upplýstu öld.
íhald
og framsókn.
Ég mintist áðan á William Jennings BrYal1i
»Apamálið« svonefnda í Ameríku, sen1
undanfarna mánuði hefur jafnvel vakið meira umtal í hei111
inum en Mussolini og Bolsevikar, er gott sýnishorn þess, ^e
öfgarnar geta gengið langt í trú- og stjórnmálum nútímanf
Tennessee ríkið í Bandaríkjunum hefur leitt í gildi hjá $e(
lög, sem banna að flytja þróunarkenninguna í skólum ríkisin5'
Lögin gengu í gildi 21. marz síðastl., en nokkru síðar ^
maður að nafni John S. Scope, kennari við miðskóla þar^
ríkinu, kærður fyrir brot á lögunum. Hann hlaut sektir. fyriraC
hafa útlistað þróunarkenningu Darwins fyrir nemendum 51,1
um, en William Jennings Bryan var aðalsækjandi máls>n5'
Er það ekki furðulegt tímanna tákn, að í einhverju maS*a
menningarlandi heims, Bandaríkjunum í Vesturheimi, skuli
eiga sér stað, að kennurum sé með lögum bannað að seðl3
nemendum sínum frá skoðunum, sem koma í bág við skóP
unarsögu ritningarinnar, sé hún tekin bókstaflega? En þes5U
„Apamálið".