Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1925, Page 46

Eimreiðin - 01.07.1925, Page 46
230 VARÚLFURINN í VEPjUHVAMMI ElMB: :£I0iN En smámsaman bráði af okkur, og áður en varði var Þói^1-1 oáha'f [ei5 tekinn að þylja kvæði Hórazar utanað, en þau voru upp hans, enda stóð enginn honum á sporði í þeim. Svona góður tími. Við hlustuðum á þuluna úr Þórði og þögnina utan, án þess að okkur auðnaðist að sofna. Alt í einu barst hátt skerandi hljóð að eyrum okkar. hrukkum allir felmtsfullir við, og Þórður þagnaði í hendingu. Hljóðið kom svo óvænt og flatt upp á okkuf> . við vorum sem steini lostnir. Það virtist koma úr fjarska- fypr kom það aftur og virtist miklu nær. Það var sárt, Ó3ur ■leö3 os sárt, eins og einhver væri í lífsháska að kalla á hjálp- ^ þetta var áreiðanlega mannsrödd, líktist mest kvenmannsr0 Ógn, tryllingur, örvænting rann saman í þessu skæra og s^e\ andi ópi. Við þutum allir á fætur, út fyrir tjaldskörina og uðum í áttina þangað, sem okkur fanst helzt, að hljóðið úr, en sáum ekkert, enda var nóttin niðdimm. ÍW' W En rétt í því að við vorum að snúa aftur inn í hal kom hljóðið í þriðja sinn og að því er virtist alveg f3s* okkur. Það var ekki um að villast. Hér var kvenmaður qC háska staddur rétt hjá okkur, og meðan stóðum við eins glópar án þess að hræra legg né lið til hjálpar. GeiSur'^j sem í okkur hafði verið, var nú alveg horfinn. og án þesS ■ hugsa okkur um, rukum við allir út í myrkrið og í átti**® hljóðið. Nú hugsuðum við um það eitt, að verða nógu »1° til að hrífa þenna hjálparþurfa ferðamann úr klóm dauðaP5' ^ Einar, sem var okkar fóthvatastur, hafði hlaupið á ufl°*_ okkur Þórði, og mistum við sjónar á honum út í myrkrið a ur en varði. En rétt eftir að hann var horfinn okkur, oS P „ óð' sem við stóðum hálf-ráðþrota í von um, að hljóðið kænu e á ný til þess að leiða okkur á rétta braut, gerðist þetta urlega, sem ég aldrei gleymi, hve gamall sem ég verð, voðalegasta, sem fyrir mig hefur borið á æfinni, og ég hv° get lýst eða skýrt á nokkurn fullnægjandi hátt. Ég veit es hvað það var lengi að gerast. Það gat hafa varað lanS tíma, en það gat líka hafa varað aðeins augnablik. Vituu° . virtist algerlega lokuð fyrir öllum tímatakmörkum á þessa stundu, og hugarástandi sjálfs mín get ég alls ekki lýst. Dökkrauður bjarmi lýsir alt í einu upp bert hraunsus61 :Di5
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.