Eimreiðin - 01.07.1925, Síða 59
JOSEPH CONRAD
243
E1MrEiðin
^iklar p i
Yfir ' ^skur maður, Charles Gould að nafni, hefur umráð
s^iór nai?Unum °9 rekur þar námugröft. Illir og öfundssjúkir
inn nrnalamenn úr öðrum héruðum lýðveldisins æsa upp lýð-
n5b0°9 k°ma á byltingu, og gerir hann áhlaup á Sulaco, höf-
b0rqr9 keraðsins. Þrátt fyrir bölvun þá og spillingu, sem af
°9 h ^iöldinni leiðir, fær ekkert unnið bug á ráðvendni
Teynir Goulds. Þegar byltingin stendur sem hæst,
stofn aðamaður einn, sem lengi hefur dvalið í París, að
b0rga ®arstakt lýðveldi í héraðinu, með Sulaco sem höfuð-
fram bióðníðingarnir hverfa heim aftur og halda þar á-
alSrj nPPteknum hætti — að vekja sundrung og illdeilur. Að-
niaðuj. ^ 3n 6r verkstÍóri hafnarverkamanna í borginni, ítalskur
veriðr’.kaliaður Nostromo. í hverju öðru landi hefði Nostromo
vei(en^nkki0rmn leiðtogi í samtökum verkamanna gegn vinnu-
ab Urn> °n þarna í Sulaco kunna karlarnir ekki til hlítar
reyna 3 hæfileika hans. Þó kemur þar, að hann fær að
Q0llld Sl2- Hann er kjörinn til að flytja silfrið úr vöruhúsum
fyrjr . ’ n°ttina áður en ráðist er inn í Sulaco, og koma því
Urbj ^ eviu oinni í hafnarmynninu. Flutningsbáturinn með silf-
inn • Unum er á leiðinni út í eyna, og er ungi blaðamaður-
ineaj61!!!1. ðátsmanna. Báturinn sekkur á miðri leið og er al-
þvf 1 n^> að silfurfarmurinn hafi sokkið með, en svo er ekki,
innar °Sk"omo hefur tekist að koma honum undan til eyjar-
bur( ^er kann þangað öðru hvoru til þess að flytja silfrið
Samas^m saman. En svo er háttað, að faðir unnustu hans,
v*tav" Ut5P9Íatakermaður úr Iiði Garibalda, Viola að nafni, er
hver°r^Ur n eYnni- Nótt eina verður Viola þess var, að ein-
ajc er á ferð niður við ströndina. Hyggur karl þetta vera
síng Uua9ara, sem sé að leita til fundar við eina dóttur
h0fuð. lola bíður því ekki boðanna og sendir kúlu í gegnum
Það ^ manninum- Þannig lýkur lífi Nostromos.
þe . Væri gaman að tilfæra hér allan síðasta kaflann úr
Vj0ja 1 aSætu skáldsögu, en ofurlítið brot verður að nægja.
0ian kemst að því hjá dóttur sinni, Lindu, að hann hafi orðið
Oami. altista að bana, en það er hið rétta nafn Nostromos.
til maðurinn verður þrumulostinn, en Linda snýr á braut
a Hytja liðnu líki ástvinar síns hinztu kveðju.
9 gleymi þér aldrei. Aldrei!«