Eimreiðin - 01.07.1925, Qupperneq 93

'ðin
HVILUPOKAR
277
heldi
óVan. QUr en þó þeir fleygi sér í öllu, sérstaklega menn, sem
J"r efu slarki.
kaida - 1 hu9a mér veslings gangnamennina koma hrakta og
mor •' h®hstað, leggjast fyrir í allri bleytunni og rísa upp að
að o 1 la^nuel enn kaldari en þeir lögðust fyrir, í stað þess
þau , a farið úr yztu fötum, hengt þau upp í taldinu, svo að
PqI^ p rn' dálítið yfir nóttina, skriðið í hlýjan, loðinn gæru-
lega orðið strax funheitt, og risið upp að morgni fullkom-
slark en<^Urnærðir af hvíldinni. Það er ekkert að þola allmikið
^e2*nurn. ef menn að eins geta haft góða líðan að
Pol<ar 6r u'^ar en * fjallgöngum eða ferðalögum, sem hvílu-
^eVsk 6rU nau®sVnle9*r- Fólk liggur úti uppi á heiðum við
lega a^ þ^llandi sumri, menn liggja í verstöðvum við lé-
**iör ^ ^u^ °’ s- frv- Mimdi ekki líðanin verða ólíkt betri hjá
útbú^.U>?’ e^ Þe’r f*efðu hvílupoka í staðinn fyrir þann lélega
^n.a - sem enn tíðkast hjá flestum?
fe(1gij’ 9óðir hálsar! fleygið útlendu ábreiðunum, þó þið getið
hlýju ^ær tilbúnar upp í hendurnar, og notið ykkar eigin
fyrjj. ^æruskinn. Gerið úr þeim poka og komið þannig í veg
Ég æ^'n Se óþörfu fyrir mörgum góðum dreng.
þykjr ^ undir með Sigurði Breiðfjörð: Sumur og vetur
*Pönn Sem þu’fupoki þessi væri ómissandi öllum langferða-
^*. e'ns og allir mundu sanna, ef farið væri að tiðka þá.
Á. Á.