Eimreiðin - 01.01.1926, Blaðsíða 84
so
EKKI OÐRUM SKYLDARA
EIMREIÐl^
voru vakin og sofin við þessa stöð, með ungmennum þorpS'
ins, alt vorið og mikið af sumrinu. Það var fyrra árið sem
ég átti heima á Norðureyri, núna í síðara sinni. Óli bjó hla
mér og var til haustsins; hann sagðist hafa svo mikið að gera
í dölunum þar í kring, en ég vissi vel hversvegna hann dro
að fara. Ég sá, að þau Hildur gátu varla hvort af öðru séð,
þó vel væri dulið. Til allrar hamingju var maðurinn hennaf
erlendis þetta sumar. Þú hefur víst ekki séð Helga Björns-
son nema einu sinni, þegar þau giftust — en fanst þér hann
ekki dálítið undarlegur?« »Ég man bara, að mér þótti hann
ekki samboðinn Hildi«. »]á, okkur fanst nú þetta, öðrum
sýndist það vera lán fyrir foreldralausa stúlku, að ríkur kaup'
mannssonur skyldi hefja hana í húsfreyjusessinn. En Hildur
sjálf giftist án þess að vita hvað ást var. Og svo kom Oli4-
»Mér er óskiljanlegt, að Hildur skyldi giftast þannig; Þa^
ær svo ólíkt henni, sem æfinlega hugsaði meira um ábyrS^
og afleiðingar en við allar hinar«. »Þú veizt ekki hvað HelS1
Björnsson var óstjórnlegur. Þegar hann kom frá því að bið)a
Hildar, gekk hann beint í sjóinn. Móðir hans sendi eft>r
Hildi daginn eftir; hún grátbað hana að reka ekki drengn111
sinn út í dauðann — einhverjir höfðu náð í hann við brygSl'
una kvöldinu áður, og nú lá hann og grét eins og barn-
<3amla konan fór með Hildi inn til hans, svo að hann g32*1
beðið hana fyrirgefningar. Hildur kom beint til mín frá þein1’
hún var náföl: Magga — þú mátt engum segja það, en nU
er ég búin að grafa mig — ofurselja mig«. Ég hef aldre>
séð annan eins grát. Og hún talaði meira en á mánuði þessa
einu kvöldstund. »Ég sagði honum, að hann ætti ekki að biöla
mig fyrirgefningar — heldur guð. En hann grét bara á nV
og hvíslaði: ég hef aldrei þekt neinn guð — nema þig-
er voðalegt; en móðir hans á ekkert nema hann. Þú heföir
átt að sjá hana, hvað hún skalf!« Svona talaði Hildur og Sre
lengi á rúminu mínu þetta kvöld. Loks reis hún upp og var.
þá eins og önnur kona. Hún kvaddi mig þegjandi. Síðan
hef
ég aldrei heyrt hana kvarta. Þau Helgi giftust. Hann val
íafn-óstjórnlegur í öllu. Aldrei þótti honum nóg borið í bústa
þeirra og klæðnað Hildar. Hann ferðaðist með hana út 1
lönd og lifði eins og stórríkur maður. En alt af drakk han11