Eimreiðin - 01.01.1928, Side 103

eimreiðin
ÍSLENZK QUÐFRÆÐI
83
Quð. Á annan hátt getur það ekki orðið. Fyrir lífinu, er hófst
hér á jörðu sem ósýnileg smáögn, liggur að verða guð al-
niáttugur. Svo má nefna hina fullkomnu tilveru. Og þar er
ekki neitt, sem sé öðru æðra eða óæðra, heldur er þar full-
kominn jöfnuður. Hinn almáttugi guð er óendanlega margar
verur, sem hver er alfullkomin vegna hins alfullkomna sam-
bands við allar aðrar.
III.
Leiðin til guðs er löng. Ef vér nefnum þúsund miljónir ára,
tá gefur það nokkra hugmynd um þann tíma, sem liðinn er
s'ðan lífið hófst hér á jörðu. En þó er það einungis stutt ára-
bil, þegar miðað er við þann tíma, sem móðir vor sólin hefur
«1 verið. Er það talið vera kringum 7 miljónir áramiljóna. Og
að vísu er sólunni farið að fara aftur, hún er farin að gulna
°9 kólna, og hefur þó ekki farið nema stutt skeið af ævi
s*nni ennþá, því að ævi sólnanna er talin um 200 miljónir ára-
‘'úljóna. En sólin er aðeins smáneisti í sambandi því af miljón-
yni miljóna sólna, sem vér nefnum vetrarbraut. Og jafnvel slíkt
samband, sem æðir áfram í geimnum 700 rastir (km.) á sek-
úndu hverri, er aðeins sem smáögn í hinni miklu smíð heims-
'ns. í svo sem miljón ljósára fjarlægð frá oss, þ. e. svo langt,
ljósgeislinn, sem fer 300000 rastir á sekúndu, er miljón ár
að komast það, — eru tvö önnur sólnasöfn slík sem vetrar-
^rautin, og það er ekki ólíklegt, að aldur slíkra safna — sem
a9 hef nefnt the cosmic molecule — verði að telja í triljónum
ara eða kvaðriljónum. Slíkar tölur mun einnig verða að nefna,
e^ segja skal, hversu mörg eru af þessum óskiljanlega stór-
l'ostlegu sólnasöfnum í heimshverfi því, sem þau eru eindirnar
'• Qóð hjálp til að gera sér grein fyrir mikilleik heimsins er
t>etta: Á ljósmyndum, sem teknar eru með tilstyrk hinnar
st®rstu fjarsjár, sem gerð hefur verið, en spegillinn er þar
þumlungar (enskir) að þvermáli, — má greina örlítil stryk
eða flata tvíkúpunga, réttara sagt. Vetrarbrautir eru það,
^iörnusveipir (spiral nebulæ), söfn af miljónum miljóna sólna.
Ekkert auga hér á jörðu sér þessi sólnasöfn, jafnvel ekki
P° að horft sé í hinar stórkostlegustu fjarsjár. En á nokkrum