Eimreiðin - 01.04.1929, Síða 17

eimreiðin
Flugferð.
f Bót;
Allir
innji) er fult af fólki. Það á að fljúga suður í dag.
» sem vetlingi valda, vitja niður á bakkann,
nur °S karlar og bðrn, því að kominn er nýi tíminn,
r loftferðir hefjast um landið — á örfáum stundum, en áður
a9a og vikur varði, í augum hins aldna þular
_*ær slampa af framtíðargeisla, en undrun og ótti blandast
au3um æskulýðsins — hreyfing hins útrétta arms
^*rðnar og nemur staðar, er skýla skal augum við ofsjón. —<
u bríf ég í hendingu handfang, í þrem skrefum vind mér
uPp vænginn,
9 ^reg niður rennirúðu, þá ymja samradda óskir
^ 111 fersæld á ferð minni um Ioftið, ég finn um sál mfna líða
a9nandi samúð fólksins, ég finn mér þrengja um háls,
^ _ UtlcI mér vöknar um augu, en andlitsdrættirnir stirðna,
1 a® viljinn er lífgjafi verka, ég vil og ég skal fram að
*Uarki. —
Nú
flu Skr,ifunn* snarlega snúið og hreyfillinn fer á ferð,
Svélin þýtur af stað, hún rennir sér fastar og fastar
^ sjávar, en gárur öldugangs aukast um leið,
Urrar hreyfillinn ákaft, snýst örar og örar unz loks
n uær sinni fastsettu ferð, án afláts hann rennur og rennur
s. er hjartsláttur loftfars, er líður sem Ieiftur komandi tíma —
^ a> léttari og léttari er flugan, hún Iyftist á gáruðum sænum,
e^n f*°PPar á ölduhryggnum með braki og brestum á milli,
Ur*9f er öldulöðrið, er þyrpist um flotholt að framan
9 k**slar til beggja hliða og hnígur og hverfur í sjóinn
ivftí
fastar rennur nú flugan og líkt eins og ljós sé tendrað
>*ú
við
. 's* f*ún, losnar við sjóinn og Iíður sem fugl upp í geiminn -
eru saefjötrar slitnir og frjáls þýtur flugan um loftið,
Uaen9Íunum lyftist hún langt upp og léttlega svífur áfram,
s**úum við örstund eina og yfir kaupstaðinn fljúgum,
*) á
Alíure'
yri.
8