Eimreiðin - 01.04.1929, Síða 23
eimreiðin
UM BÍL OG STÍL
111
°wumikil í Ameríku. Hér er vitaskuld ekki átt við það, að
Um alla álfuna er dreift höfðinglegum setrum í öllum þeim
mar3víslega stíl, sem yfirleitt hefur þekst frá dögum Forn-
'KKia. Hjjf er mjbiu markverðara, að Ameríkumenn hafa
s,a Ir skapað stórhýsastíl, sem hlýtur að hrífa mikið meira
au9a nútímamanns heldur en öll önnur húsagerðarlist frá
°9um Forn-Grikkia.
ara 'n^Ver ev‘lur maður hafði sagt mér, að ekkert væri Ijót-
^,a 1 heimi en amerískur »skýjarjúfur« (skyscraber), en ef til
er það óréttlátt að kenna þetta vitskorti mannsins. Þetta
trú*1 V6ra same'9'nle9 hjátrú flestra þjóða í Evrópu. Og hjá-
er r,er ^irlel11 heimska. Hún er hugsunarleysi. Hjátrú
forin ' S8m V3r relllrunað"r * fyrra. Og stíll er sérhvert það
þes ' Sem 6r sannarleSt °9 lru11 lal<n þelrrar hugsunar eða
M sem le'lar a® búningi. Evrópumenn hafa leitað í
sínu atlan að þeim hýsum, sem þeir hafa vanist úr borgum
okk ' S6m verl® 11313 1 smíðum öldum saman. Þeir fundu
°9 ^ ^essu’ sem Þe'm 1131111 ver'ð 116111 a^ lelía la9url>
^la2u t ^ ^°minn um a^ ^3®’ sem Þelr saU’ værl
siálfu ' .^39 eru en9'n stórhýsi reist á bygðu bóli, sem eru
eru m Ser elns trú og amerískir skýjarjúfar. Og fyrir þá sök
lröll ie'r íagrir. Þessir stálhamrar, þráðbeinir, himinháir,
(jais • ^Ir’ l36551 taumlausa ágirnd, sem ekki vill gefa eftir
Cl”W» aröSa. sem jarðarskikinn getur af sér gefið;
leið •?.’ sannlaerlngin mikla um það, að bein lína sé styzta
°rðiö 1 ' lve99Ía depla: alt hrópar þetta inn í eyra manns
vlðsk-ftffð&í?/ ^ver 1,na °9 dráttur er lmYnd miskunnarlausra
^ssum3 °9 1®na^ar- Þfð er blindur maður, sem ekki sér í
urt mVndum sannan stíl og fagran. Alt satt form er fag-
eðli u m' ^eslurlnn á hlaupum er fagur, því að flýtirinn er
hrevfineS^SmS- ^æist selurinn í kafi, þá má reiða sig á, að
Þeim 9ar ^ans eru la9rar. því selnum lætur vel að synda.
hu3nasSem ^1*1 ser fegurð í skýjarjúf, sökum þess, að honum
beim S 6kki alllafnalíf amerískrar stórborgar, fer eins og
Ve9ná k ne‘lað' fegurð hestsins á hlaupum eða sels á sundi,
Vnúisb .e^.S’ a^ llonum félli hvorki hrossaket eða selsspik.
0 ' náttúrunnar stafar af þessu, að öll þróun leitar