Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1929, Side 29

Eimreiðin - 01.04.1929, Side 29
^•MREIÐIN UM BÍL OG STÍL 117 er vitaskuld gróði, sem örðugt er að meta. En slíkur gróði 9etur ekki fylgt öðru en mjög frumstæðilegu lífi, sem engin eilbrigð manneskja unir við, ef hún á þess kost að lifa öðru. 9 hef ekki vit á handavinnu kvenna. En þó þykist ég þess uHvis, að íslenzkur heimilisiðnaður — kvenmannaiðnaður — e^i fremri því, sem ég hef séð eftir Indíánakonur hér í anada. Saumur þeirra, meðferð á skinnavöru og vefnaður Vmiskonar, er undurfagur og gjörður af mikilli vandvirkni. Cn menn eru komnir úr öllu samræmi við skynsemi og vit, ef t,e'r vilja kaupa þetta ágæti fyrir þann mismun á lífskjör- Utll> þann mismun á þroskaskilyrðum, sem er á aðstöðu hvítra Venna og Indíánakvenna í landi þessu. Því að ógerlegt er komast hjá að kannast við þann sannleika, að það líf, Seni askur og spónn íslendingsins og skinnskraut Indíána eru f^knmyndir fyrir, samræmist ekki siðaðra manna lífi. Þess eru en9>n dæmi, að slíkir hlutir séu framleiddir — nema sem Samangripir — annarsstaðar en þar, sem lífið er frábærilega Hbreytingalaust. Þetta er blessun og líkn við böli, en menn ska sér ekki að jafnaði böls, til þess að geta notið líkn- arinnar. ^iúlkan, sem flytur úr sveitinni og gerist húsfreyja í kaup- Sfa^num, finnur þetta með sjálfri sér, þótt hún geri sér þess j iú vill sjaldnast grein. Hún er að hefja nýtt líf, og algjör- 9a nýja tegund lífs, og hún finnur, að blessaður askurinn er Ul hluti af því lífi. Hún kann að unna honum, en það er Uert annað en fals og blekking að telja sér trú um, að aö> sem askurinn táknar, verði flutt með ágóða inn í hið nýja Iíf. ^n einhverja prýði þráir hún. Smekkurinn er óþroskaður °9 9Íörsamlega ótaminn, og hún grípur það, sem barnslegt 6[. °9 óþroskað: hún setur gljámynd á vegginn hjá sér og 9 itrandi postulínshundinn á kommóðuna. Listamennirnir harma a a- En þó er konan nú fyrst komin inn á þá braut, sem a lokum leiðir til þess, að íslenzkir listamenn verði ekki n®r eingöngu gestir hjá sinni þjóð, er listamaðurinn, sem 9etið hefur verið um hér að framan, kvartar um að þeir 'Seu nú.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.