Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1929, Side 93

Eimreiðin - 01.04.1929, Side 93
E|MREIÐIN FLÓTTINN ÚR KVENNABÚRINU 181 Ég hafði sára verki í lífinu og vissi í fyrstu ekki hverju kað sætti. Strax eftir miðdegið var tekið að ræða um skilnaðinn. Því Var lýst fyrir mér, hverjar viðtökur Asim fengi í Kabul, ef hann kæmi þangað án mín. Afganska sendisveitin í Berlín hafði orðið að skýra stjórninni í Kabul frá, hvað þar hafði |arið á milli okkar. Ef nýtt hneyksli bættist nú ofan á það, ‘V'i það að hafa mjög alvarlegar afleiðingar fyrir Asim, og J^undi meðal annars valda því, að hann fengi aldrei viðunan- e9a stöðu í Afganistan. Mér var fyllilega gefið í skyn, að með þessu mundi ég steypa honum í glötun. Sendiherrann uotaði öll hugsanleg ráð, til þess að fá mig til að fyrirgefa sim. Þegar alt kæmi til alls, hefði hann ekki gert þetta af 1 uiensku, heldur af afbrýðisemi — og ást. Sjálfur skrifaði Asim mér bréf. Hann kvað líf sitt og fram- 1 vera á mínu valdi, og ef ég sneri ekki aftur til sín, gæti ann ehki lifað lengur. Hann mundi að vísu halda áfram til abul, en refsinguna fengi hann ekki um flúið. Væri ég þá Uln gleyma því, hve heitt hann elskaði mig? Það hefði Verið í ástaræði, að hann hegðaði sér eins og hann gerði. . írvað átti ég að gera? Frá því við fórum frá Berlín vissi e9. að ég var barnshafandi. Gat ég tekið þá ábyrgð á mig, fara nú að flýja? Varð ég ekki fyrst og fremst að hugsa Um.barnið mitt? ÖHES var yfir mig komin af örvæntingu, og mér fanst sem ,sund væru lokuð. h u Eer^‘n hafði ég ekki kynst Asim sem Austurlandabúa, ur sem mentuðum Evrópumanni. En hvernig stóð á br m hafði Dr , sem mentuðum Evrópumanni. En ^ eVtingu þeirri, sem á honum var orðin? Ég óttaðist Kabul, hv Vfr brædd við framtíðina og hrædd við dauðann. En O^nig átti ég að réttlæta það, ef ég steypti Asim í glötun? éq9 °ks var e’tt> sem ég gat ekki dulið fyrir sjálfri mér, — av .yrirverð mig ekki fyrir að kannast við það — enn elsk- Q69 ^S'm’ brátt fyrir alt. .2 hvernig færi Um barnið? 'en h^-9r^* ^an9að til ég féll að lokum í eitthvert svefnmók, r°kk svo upp með hljóðum. Ég hafði fengið sárar kvalir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.