Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1933, Side 102

Eimreiðin - 01.10.1933, Side 102
452 RITSJÁ EIMREIÐIN' hrópar hún í angist sinni, en engum dellur í hug aö rétta henni hjúkr- unar- eÖa hjáiparhönd, og síðasta vísa kvæÖisins markar ógleymanlega hlutfall hennar á heimilinu. „Loks komst hún í kyrðina kerlingar-skitan", kvað bóndinn og kjamsaöi kvöldverðar bitann. Þá eru allmörg kvæði, sem eru full af skopi, ýmist góðlállegu eða meinlegu, t. d. Hróður sótarans, Sigurinn, Talað af sér og síðast en ekki sízt Nöldur Drómundar. Þessi strengur í Ijóðagerð jjakobs er svo sterkur, að hann hefur alt af setf sinn svip á kvæði hans. Það er ekki einungis, að hann yrki heil kvæði í þessum anda, heldur bregður höf- undur oft á þenna Ieik í kvæðum, sem eru alvarlegs efnis, f. d. er þessi vísa í kvæðinu Gisting í Húsey: Hvergi veit ég hundruð óma hörpustrengja eins og þar, kjóans, spóans, kríunnar klið má heyra’ og þrasta róma, andakvak og álftahljóma, auk þess Ióm, það mæðuskar. Þetla mundi engum delta í hug, nema jakob. Og lesandinn getur varla annað an kýmf að lómgreyinu líka, þó að hann hafi ekki til saka unnið annað en syngja með sínu nefi, eins og hinir fuglarnir. Þetta er glögt dæmi þess, hve ákaflega lílið þarf til aö vekja hótfyndni skáldsins, og hve tilfinning þess er næm fyrir öllu því, sem skoplegt er. Því hefur oft verið haldið fram, að Jakob líkist Qrími Thomsen 1 kveðskap sínum. En ekki verður séð að það hafi við mikil rök að styðj- ast. Langmestur hlutinn af kvæðum Qríms er atburðalýsingar og dýrkun á fornöld og fortíð. Aftur á móti á ekki nýi tíminn upp á pallborðið h)a Qrími, sbr.: „Qildari virðist, unglingar, til ofanveltu ykkar kraftar en til þess að byggja’ upp aftur". Ellegar þetta: „Þó að liggi lífið á þeir láta það núna bíða í jökulhlaupi Jökulsá og jakaburði’ að ríöa“. Svo að hér sé vifnað í það eitf, sem allir kunna. Hinsvegar hefur Jakob Thorarensen ekki gert einum tíma hærra undir höfði en öðrum. Grímur yrkir mest um sögulega atburði. Allur fjöldinn af kvæðum Jakobs eru sálarlífslýsingar. En það, sem mestu varðar í þessu efni er það, að yfirbragð ljóðanna, málbragur allur og líkingaval er gerólíkt.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.