Eimreiðin - 01.07.1935, Qupperneq 45

'simreiðix
KOXAN
293
^1111111 huUlu sól lífsins, er birtast sem kærleikur í öllum hans
rilyndum. Konan er fyrst og fremst til þess sköpuð að vera
"nnusta, eiginkona og móðir. Að sumu leyti finnur konan
S11111 mestu fyllingu, dýpt og hæð í því að vera móðir. Þó er
)ess :,ð gæta, að ekki þarf hún sjálf að eiga börn til þess að
na hinu háa stigi móðurástarinnar. Hún getur verið móðir í
(^eiginlcgri merkingu. Þá er það, að hún fórnar sér fyrir ein-
ei'ja Jifandi veru, á algjörlega óeigingjarnan hátt. Það er
SS1 neigingirnj, þetta fórnfúsa sjálfgleymi móðurástarinnar,
Sein ei' hæsta sligið, sem konunni, scm konu, er ætlað að ná.
eins í fórnandi kærleika finnur hún sjálfa sig til hlítar.
Gildi þessa hlutverks konunnar, að vera unnusta, eigin-
11:1 og móðir, er alt of aúgljóst og i raun og' veru alt of al-
lllent viðurkent til þess, að um það þurfi að fara mörgum
lrðum. ]£g vi 1 aðeins í þetta sinn vekja athygli á þeirri stað-
ejnd, að það er aðallega móðirin, sem hefur uppeldi ungu
ynslóðarinnar með liöndum. Óhætt er að minsta kosti að
SeÍ5jn, að hún leggi grundvöllinn að uppeldinu, og ráði því
niiklu Ieyti, hverja stefnu líf barna hennar tekur. Með
hii;
Ssunum sínum og háttum öllum hefur hún áhrif — meiri
nhrif
ber
en margur hyggur — á hið ófædda barn sitt, er hún
undir brjósti sér. Forn-Grikkir vissu þetta og tóku tillit
! lless- Þeir lögðu ríka áherzlu á það, að þungaðar konur
.. u heilbrigðu lífi og yrðu fyrir sem mestum fegrandi og
^ufgandi áhrifum. Árangurinn varð sá, að Grikkir urðu ein-
er iegursta og að sumu leyti göfugasta þjóð, sem uppi hefur
erið. En ekki er síður mikils vert um þau uppeldisáhrif, sem
^nóðirin hefur á barn sitt fvrstu árin eftir fæðingu þess.
‘Unssálin er gljúp, — að sumu leyti eins og viðkvæm ljós-
uMidaplata, sem framleiðir myndir af umhverfinu, hvernig
ei11 það nú er. Móðirin verður fyrsta fyrirmynd barnsins í
11111 efnum. Margar mæður gæta þess t. d. ekki, að þótt nauð-
'uiegt sé að láta börnin hlýða og banna þeim það, sem þau
°a ekki gera, þá er ekki sama hvernig að því er farið. Sú
, 0lla, sem er uppstökk og bráðlvnd við barn sitt, á það á
1 ll, að barnið læri þá lesti af henni og endurframleiði í
S1 ‘í 1 f 1 ö
u sér þessa sömu eðlisgalla. Því miður hafa margir menn
'ðið að eyða miklum tíma og kröftum í það, þegar fram á