Eimreiðin - 01.07.1935, Side 50

298
KONAN
EIMBEIÐlN
maðurinn er bylgjan, sem rís upp frá hafi tilverunnar, °S
hreykir sér stundum hátt. Hann leitar út á við, stendur í ýmS'
um stórræðum, og i bylgjutoppinum getur oft að líta glyskenda
froðu. Konan er öldudalurinn, hógvær og hljóður. Hann hreyk'
ir sér ekki upp og er því ekki eins ábærilegur og aldan. Kn
hann er nær hinu mikla djúpi, og hann tekur við bylgjunnu
þegar hún verður að brjóta odd af oflæti sínu. Þannig er þa®
hið heilaga lilutverk konunnar að bíða mannsins með opinn
faðminn, taka á móti honum, samlagast honum, og rísa svo
með honum í nýrri öldu. Þannig er þróunarferill lífsins. Beth'
munkurinn talar um menn, sem virðast sameina í sér hið karl'
mannlega og kvenlega eðli. Slikir menn eru t. d. Kristur og
Búddha. Þeir eru undantekningarnar, og að vísu ber að keppa
að því að líkjast þeim. En áður en þeirri vaxtarhæð er ná®>
verður alda og öldudalur oft að hafa farið saman og saineinast’
Grétar Fells-
Kýmni:
Frá New York er simað, að Einstein prófessor sé farinn að efast un'
ýmislegt i afstœðiskenningu sinni. En ]>ar sem kenning ]>essi er lieg"1
viðurkend af visindamönnum, og ]>að kostar alt of mikla fyrirhöfn
breyta ]>eim ályktunum, sem af kenningunni hafa verið dregnar, ]>á vei'ð"
ur að telja, að Einstein sé ekki lengur með öllum mjalla.
Benito Mussolini hefur nýlega sett lög um ]>að, að frá og með nses*íl
mánuði skuli engin börn, sem fæðast gasgrímulaus á ítaliu, öðlast ítalsku"
rikisborgararétt.
Óli litli: — Mamma, hversvegna hefur pabbi svo litið hár á höfði""'
— Af ]>ví hann hugsar svo mikið.
Óli: — En liversvegna liefur ]>ú svo mikið liár, mamma?
í lyfjabúðinni. — Ég átti að fá 100 grömm af verónali handa tengd8
móður minni.
— Við látum ekki úti eitur nema gegn iyfseðli.
— Aha! Lyfseðil hef ég því miður ekki, en ég hef ljósmynd af hem"'