Eimreiðin - 01.07.1935, Síða 64

312
BÍLFERÐ TIL AUSTFJARÐA
EIMIlEIÐl''
fulla, þar sem hólarnir voru, en er á Blönduós kom, var orðið
aldimt. Enda var klukkan þá hálf tólf, og höfðum við fai'ið
305 kílómetra um daginn.
Ætti ég ekki, vífa val,
von á þinum fundum,
leiðin eftir Langadal
löng mér þætti á stundum.
Svo kvað ástfangið skáld eilt sinn um Langadalinn. Og ;l®
vísu er það rétt, að langt er að fará dalinn fótgangandi eða
ríðandi, og hvorugt gerandi oft nema að til mikils sc
vinna. En að fara í bifreið um Langadal í góðtt veðri er æfi11'
týri, en engin þraut, jafnvel þótt ekkert „vífa val“ híði mai>IlS
í ferðalok. Veðrið hélst ágætt um morguninn, er við lögði'111
af stað frá Blönduósi, og var þá kl. orðin hálf elleftt, til cl’n'
elsis fyrir mig, sem vildi taka daginn snemma. En ýmisleg4
tafði. Af Bólstaðarhlíðarfjalli er fagurt að horfa yfir Svartái'
dal, Langadal og Blöndudal, en því miður var skygni ekk1
eins gott af Stóra-Vatnsskarði yfir Skagafjörð, og sá óljós
á fjörðinn út til Drangeyjar.
Annars gefur útsýnin yfir sum héruðin af bílveginuin fia
Reykjavík til Austfjarða tilefni til undrunar yfir því, að nt'
vinnuleysi og atvinnuleysisstyrkir, í þeirri mynd, sem þctt*1
cr nú, skuli þurfa að viðgangast á voru landi. Þau ógryJ1111
af ræktanlegu landi, sem líta má hvarvetna, svo sem í Boi’o'
arfirðinum, Húnavatnssýslu, Skagafirði, Eyjafirði, Axarfi1'®1’
Fljótsdalshéraði o. s. frv., sýnist alstaðar híða eftir flell‘l
fólki, margfalt l'leira fólki, til þess að geta orðið nýr og veig;1
mikill þáttur í atvinnulífi þjóðarinnar. Það hefur verið á þa^
bent einhversstaðar, að á Suðurlandsundirlendinu einu g1’*1
a. m. k. lilað ein miljón manna góðu lífi. En landrýmið °»
ræktunarskilyrðin eru víðar en þar, sem sé um alt þetta v1^
áttumikla, en afarstrjálhygða land, þar sem aðeins 1
kemur á hvern ferkílómetra að meðaltali. Hjálpið fólkinu ll'
að eignast land með góðum kjörum, og það verður bæði sjál
stæðara og farsælla en það getur nokkurn tíma orðið við stop
ula atvinnu kaupstaðanna. Nú er svo ástatt víða i svefi11111
landsins, að vinnukraft vantar tilfinnanlega. Sumstaðar veI^
ur að loka bæjunum, meðan iölk er við útivinnu, af því eno