Eimreiðin - 01.07.1935, Qupperneq 82

330
MÁTTARVÖLDIN
eimbeiði>’
þér! Það ert þú sjálfur, sem
verður að koma hreyfingu á
lífsöflin, svo þau verði þér
hliðholl, því enginn annar
gerir það fyrir þig. ímyndaðu
þér, að þú sért það, sem þú
vilt vera, og trúin að baki
þeirri hugarstarfsemi, (því
trúarathöfn er að baki, —
sem skapar í þér efni þeirra
hluta, sem maður vonar, eins
og Páll postuli segir), mun
uppfylla vonir þínar. Starfið,
sem þú vildir fá, staðan, sem
þú sóttir um, embættið, sem
þig langaði að uppfylla, hlut-
verkið, sem þú þráðir að
leika, alt þetta verður þitt, ef
þú vinnur að því í trú og full-
kominni alvöru að öðlast það
og lætur engan bilbug á þér
finna.
Hér verð ég þó að hæta við
einni aðvörun. Mat þitt á
sjálfum þér má ekki fylla þig
ofmetnaði eða leiða þig út á
liálar brautir eigingirninnar.
Þú verður með öðrum orðum
að forðast spjátrungsskap.
Til þess að mat þitt á sjálf-
um þér geti orðið rétt, verð-
ur þú eiunig að meta tak-
markanir þínar, viðurkenna
það óendanlega starf, sem þarf
að vinna, til að þroska sjálfan
sig. Þú þarft að skilja til hlítar,
að þetta risavaxna starf fram-
undan er alls ekkert hrvgðar-
efni, heldur miklu fremui'
sannarlegt fagnaðarefni, el
maður hugsar um þá dýrð>
sem í vændum er og' i"('
þroskalögmálin eru ljós og
hagganleg. Þú verður einmg
að kunna að meta afstöðu
þína til annarra réttilega, t'*
þess að öðlast jafnvægi
rétta sjálfstjórn. Því betm'
sem þú lærir að meta mikil"
vægi sjálfs þín, þeim mi>n
betur skilst þér einnig, b'e
brothættur reyr þú ert nema
fyrir þá hjálp, sem sjálft
ið, sem er guð, veitir ÞeI’
Þessi sannindi munu minka 1
þér sjálfsmetnaðinn og stiHa
honum í hóf. Þau inuuu sýn*1
þér, að sem guðsbarn ertu
meiri en þig áður dreym1*1
um að þú gætir orðið, og Þ11
munt finna þær lindir ork11
og afls í sjálfum þér, að slíl'11
hafði þig ekki órað fyrir
ur. En þau munu einnig sý11*1
þér, að ætlirðu að standa »‘*
eigin spýtur“ og teljir, að l’11
getir barist einn í trássi vl
lögmál lífsins, og sért helg‘1111
út af hégómlegu sjálfsáliti> Þ*1
ertu lítilmótlegri en mins*'1
og auðvirðilegasta skepnan 1
jörðunni. Þá verðurðu einnir
að gæta þess jafnan að hv^‘l
bæði hug þinn og líkm11'
hæfilega. Því ef þú hví|lS
ekki, gelurðu ekki unnið elllS