Eimreiðin - 01.07.1935, Qupperneq 86

334
MÁTTARVÖLDIN
KI.MHKI*)lS
11111 lýst, sem eru að kei/ra mannki/nið út í brjál-
œði og böl — ekki aðeins með þuí að magna hið
illa í einstaklingunum, heldur og með því að búa
allsherjarböl upp úr því stjórnlausa öngþveib>
sem vondir hugir einstakra manna skapa, eftö'
leiðum fjarhrifa.
Svartigaldur er hræðileg plága, geigvœnleg bötv-
un, og afleiðingar þcirrar bölvunar eru hvarvetnO
sgnilegar. Menn sýkjast og degja undir þessM1
bölvun, sem á þá er lögð. Heilar þjóðir þjást off
örmagnast undir álögum hennar.
Vaknið því, þjóðir! Áfettist ekki aðra flJ1'11
gðar eigin sgiulir! IJtið í gðar eigin barm! Þar er
að teita orsakanna lil allrar ógœfu gðar og o.Hs
þess böls, er heiminn þjáir.
Það eru til reglulegir galdramenn, sem int’Á
ráðnum hug iðka sitt hrœðilega starf. En það ?rl1
líka lil miljónir á miljónir ofan óbregttra mannd>
sem með þrálátum hugsunum reiði, haturs, girnd'
ar og öfundar binda mannkgninu lítt bœrar bprð'
ar og gera náungum sínum lífið óbœrilegt. ÞesS'
ir iðkendur hins illa þurfa að vita, hvílíkt þa^
tortímingarstarf er, sem þeir stunda.
Hver sem egru hefur að hegra, hann hegrit
FIMTI KAFLI
Þeir sem trúa því, að ver-
öldin sé úr „þéttu efni“, eiga
erfitt með að gera sér grein
fyrir, að svartigaldur geti átt
sér stað. Þetta er nokkurt
vorkunnarmál, þegar þess er
minst, að annað eins andans
stórmerini og Ivelvin lávarður
sagði eitt sinn, að „heliniJ1£
urinn af öllum dáleiðsiufj'1''1
brigðum væri svik, en h111'1
helmingurinn aðeins skoi'tu
á athugun.“ Þegar mfiðþ
menn iáta blekkjast svo irij°°’
þá megum vér ekki sakfe^a
almenning mjög þtingleSa’