Eimreiðin - 01.04.1936, Qupperneq 99

EiMReu
MÁTTARVÖLDIN
203
ðin
aú’ sem hún ílytur yður,
u staðreyndir, sem meistar-
h>- In'n'r í Himalaya og í
Ul111' þeim hinum mikla,
sem pi1n
L‘in er svo morgum o-
.^ilegur, hafa hlásið mér í
br ^eím n Það
'va’ að n8' hef getað ílult
jj.m Þá fræðslu, sem þessi
fe°i .hefur að §eyma- °§ nú
boaef á’ður að ávaxta þenna
b S aP minn, og ég veit að
mnni verða yður afl-
l'ön * úyfJa yður farsæld,
^ærleika og eilíl't líf,
niil l ''ðui Veginn til hinnar
a,,a U llPpsprettu lífsins, gjaf-
‘ Us allra góðra hluta, hans,
sem í liimnunum býr, — svo
framarlega sem þér hlýðið
lögmálum hans. Þess vegna
lýk ég máli mínu með þess-
ari skipun og liæn:
Þorðu liið rétta, þorðu hið sanna!
Pú hefur verk fyrir þig einan nianna;
gerðu það vel, lát ei verkið þig beygja.
Englarnir llýta sér söguna að segja!
Þorðu hið rétta, þorðu liið sanna!
Þér bjarga ei glapræði annara manna.
Haltu í samvizku, heiður og trúnað,
hetja til dauðans með karlmensku-
búnað!
Þorðu bið rétta, þorðu hið sanna!
Þér hjálpar .lesús, frelsarinn manna.
Hásæti lifsins á himnum má eygja:
Hví þá ei þora að lifa og deyja?
ENDIR
Itemur.
nnetta — Iiftir Anganlý.
Nú réttir andi vorsins sínar veigar
að vörum blóma, þeirra’ er hvíldu’ i dái,
og lifsins frjómagn hýrgar hverju strái
af hugðarlindum þeim, er jörðin teygar.
1 hjörtum þeirra, er kaldur vetur kvaldi,
roá kenna yls, sem vorið þangað flytur.
Pað líður eins og léttur vængjaþytur
úr leyndum liugans, sem að myrkrið faldi,
nýr vonastyrkur. Og í brosi á barni
°g hjörtum himni sólþrunginna daga
skin dýrðlegt loforð; heit um hlýja strauma
n'á hástól þess, sem eldi á kærleiks-arni
alverund Iilúir, cins og sýnir Saga
°g sifelt treystir vora Edens-drauma.