Eimreiðin - 01.04.1936, Blaðsíða 105

®imre:
iðix
KYRNAH PRESTSINS
209
ni8 skyndilega ofsahræðsla. Þú getur sjálfur ímyndað þér
ailn skelk, sem gripið getur allsnakinn mann framan í heilli
1 1 hvasshvrndra stórgripa, — ég á ellefu kýr og einn tarf,
( °8 Þai*na var stöðuvatnið rétt við hæla mér að baki! —
"k ^et minsta kosli sagt það um sjálfan mig, að ég varð
; 11 ni viti mínu í'jær af skelíingu og tók til fótanna og hljóp
ky &n ellh' ströndinni. — En þá liljóp nú heldur betur líf í
H‘rnar; Eg lieyrði til þeirra á harðaspretti á eftir mér.
'ið '' - atl' að ®era? Eg náði taki á trjágrein, næstum niðri
^ °g sveiílaði mér upp í tré. Það mátti ekki tæpara
isl ^V1 allur skarinn var á hælum mér. Herkúles réð-
jj 0 'anöi á tréð og stangaði það með hornunum. Jæja,
sv ®at nú samt ekki náð mér, og til allrar hamingju var
1 veðri> að mel vai'ð ekki kalt, þó ég sé annars
U><>i *S reyndi að sefa nautin, en það var alveg ómögu-
gaV MjalUlVÍt let ófriðlega, Sóley setti undir sig hausinn og
lUl( ’nei' 'Þ auga, og Herkúles var alveg bandóður, svo að ég
j 1 ahtrei séð hann slíkan.
-si« .-|aUl1 °§ veru yar þetta eðlilegl. Hvernig áltu þau að átta
þ;U(að Þessi undarlega hvíta vera, sem lagði á ilótta, þegar
1 s » v0luu, og klifraði upp í tré, þessi vera, sem hvorki var
sú °ItlU11 iötum né með gleraugu og barðastóran stráhatt, væri
hla;a,na °g húsbóndi þeirra og virktarvinur ? Þessi skepna
•’bjakvæmilega að vera óvinur þeirra eða að minsta
,vf>sti
w . <J' enjulega skoplegt og fyrirlitlegt kvikindi, sem skylt
1 1-1 að lunibr;
ira a.
sja]<jIU 1>etur ler> er þnð oftast svo, að áköf geðshræring er
k0r an, langvinn, að minsta kosti hjá dýrunum. Eftir stundar-
faldi t<>h lostætt grasið að draga að sér athygli þeirra, og ég
ég 1Ul^ eills vel og ég gat í greinum trésins og vonaði, að
drejfa 11(11 lneð þvi móti gleymast. Nautin voru tekin að
Hiundj S'! 11111 bagann, og ég var farinn að vona, að ég
börku'• ^)a °8 Þegnr sleppa úr prisundinni, — liarður trjá-
heyri 11111 1(0111 harla óþægilega við hold mitt, — þegar ég
llleð iylaS illatra kvenna álengdar. Það var kenslukonan
01111 ö'ýtrum endurfædda skraddarans — og auðvilað
14