Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1948, Page 56

Eimreiðin - 01.01.1948, Page 56
44 „ÞAR GUL SÍTRÓNAN GRÆR“ EIMREIÐIN nú verða mér til aðstoðar á allan hátt. Bað ég liann að skipta fyrir mig peningum og jafnframt að semja um, að ég fengi þarna eins manns herbergi, jafnskjótt og það losnaði. Og fékk ég það daginn eftir. Ég innti hann eftir Haraldi, en lionum var ókunn- ugt um, hvar liann væri niður kominn. Seinna um daginn kemur bróðir Lustigs til mín með böggul mikinn, og eru þar komnar lírurnar fyrir skiptiféð. Nú er hvort tveggja, að ítalskir seðlar eru margir furðu stórir, en eins og áður er sagt, verðlitlir, og því var það, að seðlaeign mín varð meiri en það, að komið yrði í vasa með góðu móti. Um kvöldið fórum við Lustig yngri í næturklúbb ásamt tveimur ítölskum kunningjakonum hans, og skemmtum við okkur liið bezta bæði þá og síðar. Furðaði ég mig þá á því, live lítið er um reykingar og víndrykkju meðal ítalskra kvenna, og lief ég ekki annars staðar kynnzt meiri reglusemi, livað þetta varðar. Líða nú nokkrir dagar, og ég fer að liugsa til Rómaferðar. Ákveð loks daginn og ætla að kaupa farmiðann kvöldið áður. Fer ég út eftir hádegið, daginn, sem átti að verða minn síðasti í Genóva, og kem bréfi í póstinn, þar sem ég skrifaði ættingjum Haraldar heima á Islandi, að maðurinn væri týndur og tröllum gefinn, en mundi vonandi skila sér aftur. Og varð það að spá- dómsorðum, því að ég mæti honum af tilviljun á götunni, á heimleiðinni. Og það var mikill fagnaðarfundur! Kom upp úr kafinu, að Haraldur hafði verið í borginni allan tímann, en flutti frá Gratta- cielo, sökum peningaleysis, í ódýrara herbergi í öðru gistihúsi, en borðaði á götunni, ávexti og vatn. Hafði hann fengið lán hjá ræðismanni, svo og Lustig, en gat ekki endurgreitt greiðann og vildi geyma í lengstu lög að biðja þá aftur ásjár, bjóst líka við peningasendingu þá og þegar. Var liann orðinn allskuldugur fyrir herbergið, og átti nú 30 lírur í vasanum. Fyrsta verk okkar var að fá eittlivað í svanginn, en á meðan spurðumst við almæltra tíðinda, Haraldur um skepnuhöld og grassprettu í Skagafirði, en ég um vínuppskeru þar syðra. Síðan voru allar skuldir greiddar, en þá hafði sjóður minn rýrnað það mikið, að ekkert gat orðið úr Rómaferð fyrsta sprettinn. Skrif- uðum við Ásgeiri og báðum hann að senda fé í snatri, en þa steðjuðu að hvers konar vandræði, og er of langt mál að rekja
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.