Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1948, Side 84

Eimreiðin - 01.01.1948, Side 84
72 EIMREIÐIN þá kannski eins og kálhöfuð úr garðinum þínum, sem þarf aS þreifa á, hvort ekki sé trénað, úr því þú þarft að finna, livað ég sé mjúk?“ Allt í einu sló þeirri liugsun niður í mér, að hún mundi alls ekki vita, að ég væri blind. „Systir mín góða, ég er blind“, sagði ég. Hana setti hljóða. Ég fann, hvernig liún starði forvitnislega stórum, æskufögrum augum inn í andlit mér. Og ég vissi, að það var meðaumkvun í þeim. Hún varð hrædd og hikandi, en svo sagði hún eftir nokkra þögn: „Ó! Nú skil ég. Þess vegna hefur maðurinn þinn boðið frænku sinni að koma og dvelja liér“. „Nei!“ svaraði ég, „þér skjátl- ast. Hann bað hana ekki að koma, heldur kom hún óboðin“. Hemangini hló glaðlega og sagði: „Það er líkt frænku minni að koma án þess að vera boðin. Var það ekki fallega gert af henni? En nú er ég viss um, að liún verður hér áfram um tíma, úr því hún er komin á annað borð“. Svo þagnaði hún og varð vandræðaleg. „En hvers vegna sendi faðir minn mig hingað? Geturðu sagt mér það?“ spurði hún. Frænkan liafði komið inn í herbergið, meðan við vorum að tala saman, og Hemangini sneri sér nú að henni og sagði: „Hvenær ætlar þú að fara héð- an aftur, frænka?“ Frænkan virtist vera í æstu skapi. „Hvað eiga þessar spurning- ar að þýða?“ sagði hún. „Ég hef aldrei þekkt aðra eins ó- temju og þig. Við erum ekki fyrr komnar inn fyrir þröskuld- inn en þú ferð að spyrja hve- nær við munum fara heim aft- ur“. „Það er allt í lagi hvað þig snertir“, sagði Hemangini, því Jietta er heimili nákomins ætt- ingja þíns. En það er öðru máli að gegna með mig. Ég segi þér satt, að ekki get ég verið hér til lengdar. Eða hvað finnst þér, góða?“ bætti hún við og tók um hönd mína. Ég dró liana að brjósti niér, en sagði ekkert. Frænkan var komin í klípu. Hún fann, að hún réði ekki við kringum- stæðurnar, eins og nú var kom- ið, og tók því það til bragðs að stinga upp á því, að þ*r skyldu báðar fara út til að fá sér bað og synda. „Nei, við förum saman ■> sagði Hemangini og hélt ser fast í mig. Frænkan þorði ekki að mótmæla, óttaðist viðnam>
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.