Eimreiðin - 01.01.1949, Blaðsíða 45

^MREIÐIN
HVAR STÖNDUM VÉR?
37
bi
Jargi. Ef vér ekki reynum að hjálpa osb sjálfir, þá hjálpar oss
enginn
ni en ef vér reynum það, er hjálpin vís.
Je ” æt.tjörð, guð, í sinni mildi“, er ákall vort á uggvæn-
^gnni tímum. Til þess að bænheyrzla fáist, verður að leggja fram
a 81na af heilum og óskiptum huga. Ef íslenzka þjóðin er
þá' h^3 Um V°rn 8lnai til þess með því að stuðla að friði á jörðu,
e 11 r hún gert skylclu sína við sjálfa sig og framtíðina.
5. marz ’49.
Sveinn Sigur'össon.
NIMAMINNI. (Teikning).
’/sias yndi, Ijós og prý<
°ISung* hœSa bezta smíi
Jn,,Wr n"',ning ljúf hjá
l(iSw ár og síS -
8fe"i"n liísi’is storm og
U3nus»l á ólánsvetri
Urn Sjöfuin Drottins bt
l[eyPt 1 hjörtun gullnu l
ycnist þar 0g fyrnist ei.
nStTlk kona’ móSir mey.
tn f<Br ýta engi,
g'nn fegra IjóS á stj-en
>Ur fJess °r himnum f,
F.r hún slungin ótal þáttum
örlaga ■— úr tvennum áttum:
hásal Ijóss og húmsins gáttum.
Hún er beggja lögum háS:
Heit og köld eru kvenna ráS!
Þœr eru mannsins yndi og anii,
ergelsi og stolt og frami,
httgsun hans og tungutami
á tunglskinskvöldum — stúlkulaus
og ástfanginn upp fyrir haus!
Konan er urn allan aldur
órceS gáta og rammi-galdur, .
hvítur og svartur, heitur og kaldur —
en hitann kjósa flestir rnenn.
Svo var þaS fyrr ■— og svo er þaS enn!
samsani ,r'SSa® e‘na kvöldstund fyrir 4—5 árum í glæsilegu iðnaðarmanna-
andi li£it þess að halda inér vakandi, meðan góður niaður og velinein-
l°kið v f*rir minn' kvenna, óralanga og skrælþurra. — Er henni var
*aldrei u ”te*lín*n8' mir> ekki komin lengra áleiðis! Hengdi ég hana því
tyrir CL■■ a 'e®^ > heldur gleynuli henni algiörlega — og fann liana aftur
0|commu!)
Helgi Valtýsson.