Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1949, Blaðsíða 80

Eimreiðin - 01.01.1949, Blaðsíða 80
72 RITSJÁ EIMREIÐIW lagt áhrif trúarbragðanua á sálir mannanna. — Hann segir ennfremur: „Mesta friðarvonin er sú, að atvinnu- málastjórn sósíalismans breiðist um öll lönd“. Hann vill taka úr einkaeign þau fyrirtæki, sem gefa ineiri arð en þarf til framfærslu einnar fjöl- skyldu og að öll þau náttúrugæði, sem nokkru skipta, séu þjóðareign. Vafalaust aðhyllist dr. Björn liinn hugsjónalcga sósíalisma, sem enn virðist ekki bafa komizt í framkvæmd, en ekki landvinningastefnu þá, sem nú er rekin undir inerki sósíalisma í heiminuni. — Æðstu dyggð manns- ins telur B. S. eigingirnina. Sé hún einbeittlega ræktuð, mun hún „til- einka manni sein mest og fullkomn- a6t líf og verða helzti sporinn til allra framfara ... að lokuni teygir hún óskasvið sitt yfir allt það, sem niaðurinn vill lifa og deyja fyrir“. Og þá finnst lionum gott að deyja, ef hann er búinn að gleyma einstakl- ingnum í sjálfum sér fyrir áhuganum á mikilvægari og lífrænni lilutum. Einar Arnórsson. Raunsær vísinda- maður og dómari, sem vanur er að líta á allar hliðar málanna og kveða ekki upp úrskurð fyrr en málin eru skoðuð niður í kjölinn. Ilann ritar hér um lífskoðanir manna almennt, án þess að kveða upp úrskurð né láta uppi ákveðnar skoðanir, enda efagjarn maður, sem engu vill trúa né getur trúað, sem ekki er skiljan- legt honum og sannað. Finnur margt að kirkju og kenningakerfi liennar. Telur ekki, að neinn vísindalegur árangur hafi fengizt af rannsóknum spíritista á lífinu eftir dauðann. Hann er fremur svartsýnn á þróun og menn- ingu nútíiuainanna, telur siðferði og hegðun fólks síður en svo hrósvert, talar varlega, en grunar, að ógöngur séu framundan, og er það að von- nm. E. A. tekur ekkert, sem er ósann- að, gilt, lífsskoðun hans má lesa a milli línanna, þótt liann segi ekki beinlínis frá skoðun sinni á stjórn alheimsins, lífi og dauða, og því, sem á eftir andlátið kemur, enda óvíst að liann liafi nokkra ákveðna skoðun a þeim torráðnu gátum. Gunnar Benediktsson. Hann kveðst vera kommúnisti, og lífsskoðun hans víkur ekki hárshreidd frá þeirri trú, er kommúnistar boða; aðra trú hefur liann ekki. Kveðst hann enga sjálf- stæða né persónulega skoðun liafa á guði, tilveru eða tilveruleysi manns- sálarinnar, verum og öfluui liins yfit' skynvitlega (sem hann nefnir svo), uppruna heimsins, takmarki jarð- lífsins. -— Mér skilst, að lífsskoðun hans sé sú, að allt sé fengið, ef eng- inn á meira en annar, en allir hafa fæði, klæði og það, sein nefnt er dag- legt brauð og að því sálarlífi, seni meltanlegt er slíkri hjörð, sé dreift jafnt til allra. G. B. stendur ógn af Bandaríkjunum í Norður-Ameríku, sem eðlilegt er, þar sem þau ásanit öðrum engilsaxneskum og germönsk- um þjóðum leitast við að ráða nið- urlögum hins „imperialistiska" komni- únisma Sovét-Rússlands. Jakob Jónsson. Lífsskoðun hans grundvallast á trúnni á Krist. Tilgang- ur mannlífsins er fullkomnun 1 Kristi, en í hoiiuui (Kristi) er guð opinberaður. Sannfæring séra Jakobs er sú, að allt, sem Kristi er líkt, verði sigursælt. Lífsskoðun sr. J. J- mótaðist þegar í æsku á kristnu heimili, liann fylgir jafnaðarstefnu og telur misskiptingu þessa heims gæða gagnstætt kristilegri kenningu og sið- ferði. Þó segir hann: „Þrennu slæ ég föstu. I fyrsta lagi, að maðurinn verður aldrci heill af því einu, sem mannlegt skipulag leggur honum til-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.