Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1949, Blaðsíða 20

Eimreiðin - 01.01.1949, Blaðsíða 20
12 MÁLAGJÖLD EIMREIÐIN væru þetta tímamót, ekki einungis eitt afmæli, heldur þau miklu vegaskil, þegar hún væri að kveðja hið starfandi og stríðandi líf og ganga inn í kyrrð ellinnar, sem hún vonaði, að væri undir- búningur annars betra. Ég talaði um hið stríðandi líf, sagði hún, en sannarlega lief ég ekki liaft mikið af stríði að segja. Mitt hlutskipti hefur verið að þiggja. Ég hef verið borin á höndum, fyrst og fremst af tveimur ágætum eiginmönnum, af dóttur minni og tengdasyni og af ykkur, vinir mínir. Ég hef ennþá ekki staðið í 8tríði, guði sé lof. Ef svo hefði farið, held ég, að ræðurnar um mig í dag hefðu verið nokkuð á annan veg, því ég er sannfærð um, að ég hefði orðið illur og óvæginn andstæðingur. Orð hennar vöktu almennan fögnuð og lófatak. Svo kom jólafastan. Eitt kvöld, eða öllu heldur síðari hluta dags, liafði frú Sigrún lagt sig á legubekk. Hún var ekki vel frísk, fremur venju. Allt var kyrrt og hljótt uppi í stofunum. Búðin niðri var ennþá opin, og maðurinn liennar var efalaust niðri í skrifstofu. Þá um haustið snemma hafði komið til hans, í skrifstofuna, ung stúlka frá Reykjavík, Fríða var hún nefnd, frænka hans. Það var fjörleg, lítil stúlka, ekki mjög ung, líklega 25 ára eða svo. Að sumu leyti var stúlka þessi geðfelld og reyndi að koma sér vel við gömlu frúna, sem var henni og góð. Stúlkan bjó auð- vitað þar í liúsinu, þar sem liún var frænka húsbóndans og skjól- 6tæðingur. Frú Sigrún reis á fætur, lagaði hár sitt og andlit fyrir spegli í Iierberginu og gekk svo gegnum stofurnar án þess að kveikja þar, því glatt tungl skein inn um gluggana. Hún fór niður stigann og ætlaði að fara inn til manns síns, í innri skrifstofuna, þar sem liún vissi að liann var, eða hjóst við að hann væri. Teppi var á stiganum og ganginum niðri, svo ekkert fótatak heyrðist. Hún sá, að hurðin inn í skrifstofuna var ekki alveg læst. Lagði mjóa ljós- rák út á ganginn. Þegar hún kom að liurðinni, lieyrði liún, að einhver var inni lijá Sveinbirni, og liún liikaði við að opna hurð- ina. — En dásamlega fallegt, lieyrði hún að Fríða sagði, — þetta hálsmen er dýrgripur! En að þú skulir tíma að gefa kerlingunni þetta! — Hver veit neina þetta verði seinustu jólin, sem hún lifir,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.