Eimreiðin - 01.01.1949, Side 50

42
NORÐAN OG AUSTAN
EIMREIÐlN
„Daggirnar glitra grösunum á.
Ólafur leggur á fjöllin blá.
A heiðinni syngur svanurinn;
gnípuna roð'ar röðullinn.
Fagur er fjallahringurinn;
þýtur í fjarska fossinn xninn.
Hnjúkaþeyrinn hressandi klappar á kinn.
Alltaf er hann unaðslegur árniðurinn.
Blámóðu sveipast fjarlæg fjöll;
mér finnst ég kóngur og eiga þau öll.
í Hvannalindunum líður mér vel;
laglegasta garðstæði öskju ég tel“.
Margt er fagurt og nytsamt að sjá í gróðrarstöðinni, akra,
matjurtagarða, skógargróður og blóm.
1 veitingasalnum í gistihúsinu voru fjörugar stjórnmálaum-
ræður. Þar voru sumir sanntrúaðir á austræna vísu og sögðu:
„Asjónum vorum austur snúum —-
á Asíumanninn Stalín trúrnn
og sverjum við hans svarta skegg.
Lofið föður Lenin yrkjum,
látum oss lierma eftir Tyrkjum —
boðum vantrúarhundum hregg“.
Aið hitt borðið heyrðust aðrir hljómar:
„Hæstvirtur Truman, herrann góði,
hampar í vestri digrum sjóði,
auðmjúkum veitist umbun blíð.
Gleypa við margir, gleymast sorgir.
Gullasninn ennþá vinnur borgir.
Hvað býður Stalins fylking fríð?
Tímarnir breytast. Fyrr en varir
fornir guðir falla í valinn —
Óðinn, Kristur -— einnig Stalin;
eftirmaður þeirra talinn“.