Eimreiðin - 01.01.1949, Side 52

4-i
NORÐAN OG AUSTAN
EIMREIÐlN
Ilma bjarkir í lilíð, hljóma þrastalög þýð,
þylur skógurinn framtíðarljóð.
Hylja barrviðir börð, batnar feðranna jörð,
blómgast liagur þinn, íslenzka þjóð.
Inni í ljósgrænum lund — lifum fagnarstund —
laufin bvíslandi sumarblæ í:
Bíður landrými nóg, meiri skapið þið skóg,
skrýðið lioltin og melana á ný.
Á tilraunabúinu Hafursá
(næsta bæ) eru byrjaðar
miklar ræktunarfram-
kvæmdir. Hvarvetna örl-
ar á litlum birkibrísluin
þar, síðan landið var girt.
Fljótsdalsbérað yrði senni-
legast fljótt skógivaxið,
eins og fyrrum, ef það
væri friðað fyrir ágangi
búfjár. Tilraunastjórinn á
Hafursá, Jónas Pétursson,
Iiefur fullan bug á að
hlynna að litlu brísluninn
og rækta bæði skjólbelti
við akrana og skóg um bæ
sinn — er tímar líða.
Hálsinn ofan við Egils-
staði er vaxinn vöxtuleg-
um skógi.
Á kolabíl um Fagradal. Var nú ferðinni lieitið
:il Fáskrúðsfjarðar. A
Fagradal var sungin í bílnum lýsingin gamla og landfleyga:
„Kerlingarnar klappa sér á lær, fallera.
Karlinn sleikir askinn sinn og rær, fallera.
Fáskrúðsfjörður bráðum verður bær, fallera.
Þá bíta okkur bvorki lýs né flær, fallega“.