Eimreiðin - 01.01.1949, Side 69

Eimreiöin
GAMALL MAÐUR KEMUR HEIM
61
grasivaxna götustíga,
garðinn, sem a<5 nú er flag.
Þetta allt er þér oS kenna,
þér, sem hafSir nœga krafta
til oð bjarga bernskustö'Svum,
berjast fyrir þeirra hag.
En þú vildir frekar flcekjast
flökkulífi út í heimi,
tilgangslausri eyöa œvi.
Utþráin þér glapti sýn.
Því eru hér rofnar rústir,
rokin börö og mýrarflóar,
tóttarbrotin tómleg eftir,
töput) bernskuguUin þín.
Slœptist þú um allar álfur,
auðnulítill, fávís maöur,
vonlaust stríö viö Glám og Grýlu
gróöi lífsins reyndist þér.
Til hvers varstu langt áS leita?
LífiS var þó fegurst heima.
Allt, sem þú í œsku þráðir,
aöeins gaztu fundiö hér.
Gefiö hljóö, því gamall mdSur
grœtur sína liSnu œvi,
þegar hann á elliárum
átthagana fœr aS sjá.
Margt er gleymt og margt er horfiS,
margt er breytt á löngum tíma.
Þó er sama sólarlagið,
sömu loftin, draumablá.
Sverrir Haraldsson.