Eimreiðin - 01.07.1952, Síða 17

eimreiðin
SKÁLDSKAPUR GUÐMUNDAR FRlMANNS
169
Þetta var nóg til aS ýta efanum á braut. Svona gat enginn klaufi
kveSið. Ég var líka á leiS til dala, og visan snart mig meira en ég vildi
viðurkenna. Teikningin yfir henni hjálpaði til þess: FerSalangur með
hakpoka studdist upp viS klettaborg. Hár hóll í fjarlægS. GóSviSrisský
a lofti og friSur yfir öllu.
Það er skemmst af aS segja, að ég gat ekki slitið mig frá hókinni
fyrr en liSiS var á nóttu og ég hafSi lesið liana aS mestu, og var þá
ÞæSi undrandi og glaSur. Ég átti enga von á aS mæta þarna ósviknu,
fáguSu og fastmótuðu skáldi, þótt sú yrSi nú raunin á. Viðvanings-
Þragur eSa smekkleysa sást hvergi. I 11 it og innihald bókarinnar hæfði
hvað öSru og var órækur vitnisburður um það, aS höfundurinn væri
ekki aðeins óvenjulegt og gott ljóðskáld, heldur og listamaður fram í
fingurgóma. —
Eftir kynninguna viS skáldskap GuSmundar Frímanns þessa sumar-
nott fór mig aS langa til aS vita eitthvað um ætt og ævi liins kliS-
'ojúka, raddfagra söngvara. Má ætla, að fleirum kunni að vera for-
'itni á hinu sama, og skal því nefna hér nokkur atriSi vitneskjunnar,
sem ég hef fengiS um skáldið.
I.
GuSmundur Frímann er fæddur 29. júlí 1903 í Hvammi í Langa-
•lnl í Austur-Húnavatnssýslu. Foreldrar lians voru GuSmundur Frímann
Éjörnsson frá Mjóadal í Laxárdal fremra og kona hans, ValgerSur GuS-
oiundsdóttir frá Sneis í Laxárdal. Þau voru bæSi af hændum komin
langt fram í ættir og hvort um sig 13. maður frá Jóni liiskupi Ara-
syni. Skáldgáfa GuSmundar er því vel ættuS. En ckki er mér kunnugt,
hvort gáfan hefur leynzt sem ,,felulækur“ meS ættunum, allar götur
tar til hún spratt fram i þeim sonum hjónannu í Hvummi, Jóhanni
°K Guðmundi Frímann.
Guðmundur Björnsson bjó yfir 40 ár í Hvammi. Hann var greind-
Ur i bezta Iagi, minnugur og viSlesinn, dulur í skapi og fáskiptinn og
'iiunna vinsælastur; kröfuharður viS börn sin, en hlýr og réttsýnn.
ValgerSur, kona GuSmundar bóndu, var nær 20 árum yngri en liann.
Hún var glaSlynd og opinská, söngvin og hrifnæm, en ríkust af móður-
ast og hlíSu. Þau lijón eru nú bæSi látin fyrir nokkrum árum, og hef-
Ur GuSmundur, sonur þeirra, gert um þau innileg og fögur eftirmæli.
GuSniundur ólst upp meS foreldrum sínum fram undir tvítugt. En 18
ara fór hann til Reykjavíkur og dvaldist þar einn eSa tvo vetur. LagSi
s'ðan á margt gjörva hönd: Var við vegagerS, nam húsgagnasmíði og
stundaSi þá iSn í 10 ár, en var verkstjóri viS vélaliókband á Akureyri
H ár. Tvö ár liufS’i liann bókaverzlun á Iiendi, en var önnur tvö kenn-
ari í Reykholtsskóla. Hann liefur lagt stund á teikningu og ýmislegt
Icikföndur. SíSastliSiS huust gerSist hann teikni- og smíSukennari
GagnfræSaskóla Akureyrar.