Eimreiðin - 01.07.1957, Síða 52

204
EIMREIÐIN
herbergi gesta. Eftir að nýi bærinn kom, skrifaði faðir minn
oftast í stofu niðri, en svefnherbergin voru uppi á lofti, nema
eitt gestaherbergi. Sá bær brann, er séra Tryggvi Hjörleifsson
var prestur á Mælifelli. Brann þá einnig kirkja sú, er faðir
minn lét byggja. Skírnarfont mikinn úr eir átti kirkjan og
biblíu á þýzku, stóra með myndum, ásamt fleiri gripum.
Munu þeir flestir hafa brunnið. Einnig brunnu eða sviðnuðu
kirkjubækur allar. Var það mikill skaði. Þó munu þær hafa
verið læsilegar flestar, og er afrit af þeim í sýslubókasafninu
á Sauðárkróki.
Jólagjafir voru ekki gefnar á æskuárum mínum á heimih
foreldra minna aðrar en föt, en margir fengu ný spariföt.
Aftur á móti voru oft gefnar gjafir á sumardaginn fyrsta, —
sumargjafir. Sumardagurinn fyrsti var mikill hátíðisdagur á
Norðurlandi. Þegar tíð var góð, buðu foreldrar mínir ná-
grönnum til veizlu og leika. Man ég eftir einum slíkum blíð-
viðrisdegi, er fjöldi fólks kom að Mælifelli, frá Starrastöðum
Þorgrímur bóndi (ekkjumaður) og þrjár ungar dætur, Bjarm
Benediktsson í Hamarsgerði, kona og dóttir, Eyjólfur og Mar-
grét frá Mælifellsá og elztu synir þeirra, Ámi á Nautabún
Steinunn kona hans og börn þeirra tvö hin elztu. Var þá farið
í leiki á túninu, höfrungaleik, glímur, stórfiskaleik og skolla-
leik, etið og drukkið kaffi. Vín var ekki haft um hönd-
Skemmti fólk sér mjög vel í vorblíðunni. Mun þar alls hafa
verið nálega 40 manns. Þegar þetta gerðist, var ég 10 ára,
en áður man ég eftir einum blíðum sumarmálum. Þá var
einnig mikill gleðskapur á Mælifelli og margir gestir. En oft
var kalt um sumarmál, snjór og hríðar, einkum er færðist
nær aldamótum. Þá lágu hafísar mánuðum saman landfastir,
og fram eftir öllu vori var hafísinn ýmist að lóna frá landi
eða fylla fjörðinn, svo að hvergi sást út yfir, hafþök af snjó-
hvítum ís! Var það óhugnanleg sjón, er hið bláa haf hvarf
undir hina „fljótandi álfu“, sem Einar Benediktsson nefnh
svo. En þrátt fyrir vetrartíð og kulda var ætíð haldið upp ^
fyrsta sumardag á heimili foreldra minna, bæði á Mælifelh
og annars staðar, þar sem þau dvöldu.