Eimreiðin - 01.01.1959, Síða 78

62
EIMREIÐIN
fyrir hinn lieita íslandsvin, sem allt frá æskuárunum hafði
unnið að íslenzkum skáldskap, og einmitt þess vegna langað
til að koma hingað sjálfur. Og Hylen varð sízt af öllu fyrir
vonbrigðum. Hann upplifði ísland í dýrðarljóma drauma og
eftirvæntingar. Ekki er mér kunnugt um, að Hylen, eins og
talið er um prófessor Magnus Olsen, hafi farið úr skóm og
sokkurn sínurn á hinum fornu helgistöðum, en hann hefur
lýst því í ljóði, að hann hafi setið hugfanginn á hóli við
Snorralaug og dreymt. Hann telur, að dagar sínir hér liafi
verið dýrlegir, og heitur straumur fer um sál hans alla, þegar
hann rifjar upp í endunninningunni, hvernig ísland orkaði
á liann. Rómantískt og hrifnæmt eðli Hylens kemur hvergi
betur í ljós en þar, sem hann lýsir þessum áhrifum, og ekki
mun hið norska málfar hans vera það fjarlægt íslenzkunni,
að íslenzkir lesendur muni ekki geta skilið orð hans á frum-
málinu:
„Alt var liksom so forundarleg kjent og kjært. Ein lyder og
minnest dei gamle, sterke tider i dette strenge og einslege
vinterlandet með grpne daler og blánande tindar millom
drivkvite fenner. Og nár eg htíyrde dei sterke, ljomande son-
gane deira, eller var i kyrkja og höyrda pá Guds-tenesta, kom
eg tit pá gráten — det var som tonar frá barndomen heime
lyjá mor og far.“
Enginn maður nema sá, sem er ljóðrænn tilfinningamaður,
mundi liafa tekið svo til orða, og án ástar hans til íslands
og hinnar fornnorrænu menningar mundi lionum ekki liafa
tekizt að túlka íslenzku ljóðin á þann veg sem hann hefur
gert.
V.
Vikið skal nú að ljóðasafninu Millom frendar, sem geymii'
flestar ljóðaþýðingar Hans Hylens úr íslenzku, eða nákvæm-
lega 74 Ijóð eftir 26 skáld. Stærð bókarinnar er 191 bls., en
hún kom út hjá bókaútgáfunni Stabenfeldt í Stafangri 1944.
Frágangurinn er vandaður og góður, ekki sízt þegar tekið er
tillit til þess, að bókin kom út á mjög erfiðum tímum í Nor-
egi. En gaman er líka, að hún skyldi koma á sjálfu lýðveldis-
árinu á íslandi.