Eimreiðin - 01.01.1959, Síða 147

EIMREIÐIN
131
Ásgríniur lærði að sjálí-
só§ðu af erlendum meisturum
°g lasrði vel, svo sem tækni
lans er ljós vottur um, en
eins °g allar stórar sálir ánetj-
aðist hann aldrei teoríum né
astskorðuðum kennisetning-
nnj. hans eigið sjálf, agað,
ieht, sterkt og rammíslenzkt,
ei t'íkjandi í öllum verkum
hans.
I af því, sem ég man ljós-
Sast frá uppvaxtarárum mín-
Urn hér í Reykjavík, eru páska-
sÝningar Ásgríms. Maður
akkaði alltaf til páska vegna
I essara sýninga, og svo sterkt
11 uðu þessar myndir mann,
a v®ri maður í vafa um gildi
lstarinnar, þá bókstaflega
relsaðist maður af öllum vafa
htla salnum í „Gúttó
['PPÍ • °g enginn talaði þá um
rengsli eða „illa upphengd-
ntyndir. Myndirnar
alla veggi frá gólfi til
ts, 0g þarna logaði sál Ás-
? !ms 1 hýrlegum litum eins og
ttsuttd blaða blóm, svo að
v a Ur fðhk ofbirtu í augun og
_?.r. hlátt áfram ruglaður í
ri Þessari dýrð.
; ,va"n ðag fór maður ekki
1 aora
k,æddu
lofts
Árgrimur Jónsson
^ Varð aftur var við sömu kenndir, þegar ég skoðaði gjöf
(e ^rirns- Frammi fyrir myndum hans varð landið hlýrra, betra,
■\fUrra eins °£ Íafnan fYrr’ °8 íafnframt sótti að mér mynd
gftnis frá þeim tímum, þegra hann spilaði fyrir mig á fón-