Eimreiðin - 01.09.1974, Síða 76

EIMREIÐIN
þennan þátt samkomunnar. Síðustu ár hefur hún farið fram
að þeim hætti, sem vinstri stúdentar telja vænlegastan til að
koma málstað sínum á framfæri. Fullveldissamkoman hefur
þess vegna vakið athygli fyrir ofsann og andúðina í garð
þeirra, sem vinstri stúdentar telja sér andstæða í skoðunum.
Af því er virðist er nú svo komið, að í hópi þessara „andstæð-
inga“ vinstri stúdenta er þorri þjóðarinnar. Samkoma þeirra
á fullveldisdaginn gengur því út á árásir á almenning og sögu
lands og þjóðar.
Sem betur fer eru þeir stjórnarhættir í heiðri hafðir liér á
landi, er heimila mönnum að setja skoðanir sínar fram opin-
berlega. Öllum er það heimilt. Hins vegar verða þeir, sem
skoðunum halda fram, að vera við því búnir, að þeim sé svar-
að. Þetla á ekki síður við um stúdenta en aðra.
Hópar manna eru mismunandi settir að mörgu leyti. Allir
eiga ]>eir þó á einhvern hátt talsvert undir rikisvaldinu. Engir
sækja þó meira undir það vald en stúdentar. Kröfur þeirra til
ríkisins og þar með almennings taka líklega seint endi.
Sú hefð er ef lil vill að skapast í samskiptum manna, að
umburðarlyndi sé orðið svo ríkt hjá þeim, að þeir láti sér
aldrei ofhjóða og fái sá jafnan mest, sem mestri frekjunni
beitir, ekki aðeins i kröfugerð heldur einnig almennri fram-
komu. Ýmislegt rennir stoðum undir þá skoðun, að vinstri
stúdentar hugsi á þennan hátt. Að minnsta kosti skirrast þeir
ekki við kröfugerð til þjóðfélagsins, sem þeir kasta auri. En
nauðsynlegt er, að í kjölfar þessarar ályktunar komi önnur,
sem á við óteljandi rök að styðjast: Um leið og vinstri stúd-
entar krefjast umburðarlyndis af öðrum, er þess sízt að leita
hjá þeim.
1 mörgum nágrannalöndum hefur það gerzt undanfarin
misseri, að háskólar hafa sett mjög mikið niður vegna nem-
enda sinna, — svo mjög, að framtíð þeirra hefur jafnvel ver-
ið stofnað í hættu. Almenningur hefur snúizt til andstöðu við
fjárveitingar til skólanna vegna ofstopa einstakra nemenda
og skoðanahræðra þeirra í öfgunum.
Iláskóli íslands á vöxt sinn meira undir góðu áliti meðal
almennings en sambærilegar stofnanir á Norðurlöndunum, svo
að dæmi sé tekið. Kemur þar ekki sizt til, að hann reisir við-
gang sinn í miklum mæli á happdrætti. Flytjist andúð almenn-
ings á vinstri stúdentum yfir á Háskólann og almenna starf-
semi hans, kann svo að fara, að það kreppi að fjárhag skól-
ans til uppbyggingar vegna dræmari þátttöku i happdrætti
því sem rekið er i hans nafni. Þetta er umhugsunarefni fyrir
320