Ægir - 01.12.1989, Qupperneq 9

12/89
ÆGIR
625
I síðustu skýrslum fyrir Fiski-
þing, hefur verið skýrt all ítarlega
frá skólabátnum „Mími" og
aðdragandanum að smíði hans.
Eins og þar kemur fram eru 3
stofnanir sem samnýta bátinn,
þ.e. Fiskifélagið, Hafrannsókna-
stofnun og Líffræðistofnun
Háskólans. Fjögurra manna rekstr-
arstjórn skiptir niður úthaldstíma
bátsins á milli stofnana, þar eiga
sæti 1 frá hverri stofnun og 1 frá
Sjávarútvegsráðuneyti. Fræðslu-
deild F.í. hefur umsjón með
bátnum og stjórnar daglegum
rekstri hans. Áhöfn bátsins eru 2
menn, skipstjóri er Þórður Örn
Karlsson og vélstjóri er Ásgeir
Torfason, báðir afburða duglegir
menn og áhugasamir. Það er ekki
síst þeim að þakka hvað allt úthald
bátsins hefur gengið vel til þessa.
Úthaldstíma bátsins hefur verið
skipt niður þannig, að farið er í
rannsóknarferðir yfir sumartím-
ann, en kennsluferðir á haustin og
fram á vor, þ.e. yfir skólatímann.
Áætlun er gerð um að báturinn
komi tvisvar á vetri hverjum á
hvern stað um allt land, þar sem
sjóvinnukennsla er. Fyrri ferðin
um landið er snemma að hausti og
seinni ferðin að vori. Þessari starf-
semi hefur allsstaðar verið vel
tekið og bíða nemendur yfirleitt
óþreyjufullir eftir komu bátsins.
Báturinn getur tekið allt að 10
nemendur í einu ásamt kennara
og er farið í dagsróðra með hin
ýmsu veiðarfæri. Það hefur komið
áhöfn bátsins á óvart hve margir
nemendur úr sjávarplássum hafa
aldrei komið út á sjó fyrr. Báturinn
hefur gjörbreytt allri aðstöðu þess-
arar námsgreinar og nemendur
öðlast reynslu sem eykur þroska
þeirra og víðsýni.
Sl. sumar fór báturinn í
leiðangur vestur á firði til rann-
sóknastarfa, hann var einnig í
hörpudisk- og krabbarannsóknum
á Breiðafirði og Faxaflóa.
Sl. sumar var einnig gerð tilraun
með nýjan þátt í starfsemi bátsins,
þar sem hann var leigður til fram-
haldssjóvinnukennslu. Þetta út-
hald stóð yfir í 5 vikur í júlí og
ágúst. Mikil ótíð var á þessum
tíma, sem dró úrárangri. Báturinn
fór í 11 sjóferðir (dagsferðir) og var
afli rúm 10 tonn, þar af um 6 tonn
flatfiskur, en gert var út á handfæri
og botnvörpu.
Sex nemendur fóru í þessar sjó-
ferðir, þrír í senn, og voru þeir
ráðnir upp á hlut. Það er álit þeirra
sem að þessari kennslu stóðu að
hún hafi tekist vonum framar
þegar tekið er tillit til ótíðar og að
þetta var tilraunastarf með
skamman undirbúning. Nemend-
ur stóðu sig prýðilega og hyggja
nokkrir þeirra að sjómennsku sem
framtíðarc;tarfi
Þrátt fyrir mikilvægi þess rann-