Tímarit lögfræðinga - 01.12.1952, Blaðsíða 38

222
Timarit lögfrœSinga
sendur hans, en flest eru það atriði, sem eru algjörlega
staðbundin eða snerta sérstakar sögulegar staðreyndir
varðandi málið.
1 heild má segja, að dómstóllinn hafi fallizt á málflutn-
ing og kenningar þær, sem haldið var fram af hálfu Noregs.
Sératkvæðin.
1. Sératkvæði Hackworths, dómara frá Bandaríkjunum,
byggist á því, að hann taldi, að ríkisstjórn Noregs hefði
sannað sögulegan rétt sinn til hinna umdeildu svæða.
2. Sératkvæði Alvarez tók yfir 8 blaðsíður. Lagði hann
sig fram um að hrekja kenningar og staðhæfingar Breta
um gildandi alþjóðareglur varðandi afmörkun landhelg-
innar. Hann bendir m. a. á, að alþjóðaráðstefnan í Haag
hafi gert það lýðum ljóst, að engar skýrt ákveðnar reglur
væru til um víðáttu og takmörk landhelginnar, aðeins séu
til um það nokkrir sáttmálar einstakra ríkja í milli, svo og
tiltekin sjónarmið, hefðir og framkvæmdarvenjur. Þá segir
hann, að í umræðum á alþjóðaráðstefnunni hafi því verið
haldið fram, að fjöldi ríkja hafi samþykkt, að víðátta land-
helginnar skyldi miðuð við þrjár sjómílur og að fylgja bæri
þeirri reglu. Þessum staðhæfingum hafi verið mótmælt.
Alvarez bætir við, að telja megi líklegt, að ríki, sem voru
fylgjandi þremur sjómílum 1930, séu það ekki nú í dag.
Um kenningar engilsaxnesku lögfræðinganna farast hon-
um m. a. svo orð: „Sú aðlögun þjóðaréttar eftir hinum
nýju viðhorfum í alþjóðaviðskiptum, sem nú á dögum er
nauðsynleg, er allt annað en það „restatement“, sem lög-
fræðingar Engilsaxa telja, að sé leiðin til að binda endi á
hættuástandið í alþjóðaréttarlegum efnum og er einungis
í því fólgið að kveða skýrt á um lög og rétt, eins og þau hafa
verið sett og framkvæmd hingað til, án þess að fást að mun
um breytingar þær, sem á honum kunna að hafa orðið upp
á síðkastið eða kynnu á honum að verða síðar meir.“
Niðurstaða Alvarez dómara er svohljóðandi: „1 samræmi
við framanskráðan málflutning kemst ég að eftirfarandi
niðurstöðum um þau atriði, sem lögð voru fyrir dóminn: