Tímarit lögfræðinga - 01.12.1952, Blaðsíða 60

244
Tímarit lögfrœSinga
V. Ólafur Jóhannesson: Lög og réttur. Bókaútgáfa
menningarsjóðs. Reykjavík 1952.
Bók þessi, sem er 394 blaðsíður í átta blaða broti, er ein
þeirra bóka, sem stjórn menningarsjóðs nefnir „hand-
bækur almennings". Hún flytur fyrst, í inngangi, um flokk-
un réttarreglna og réttarheimildir. Síðar kemur greinar-
gerð um allmörg aðalatriði stjórnlaga og stjórnarfars. Síð-
ar í bókinni er rætt um refsivörzlu og réttarfar. Aðal-
atriðum ins svonefnda opinbera réttar eru því gerð skil í
bókinni. Mikill meiri hluti hennar varðar þó aðrar greinar
réttarskipunar landsins, persónurétt, sifjarétt, erfðarétt
og fjármunarétt, þar á meðal nokkur atriði um sjórétt og
félagsrétt.
Bókinni er ætlað að verða almenningi til fróðleiks um
þessi efni. Þau eru svo mörg og flókin, að ekki verður til
meira ætlazt, en að aðalatriðunum verði gerð skil, og rök-
ræður um einstök atriði hefðu vitanlega gert bókina of
ianga, enda naumast samþýðst því takmarki, sem bókinni
er ætlað. Höf. hefur tekizt mjög vel, að því er bezt verður
séð, lausn þess verkefnis, sem hann hefur á hendur tekizt.
Hann hefur skipað efninu hagsmiðlega og gi’einargerðir eru
ijósar og skýrar um hvað eina, svo að engum meðalgreind-
um manni ætti að verða ofraun að hafa fullar nytjar þess
mikla fróðleiks, sem þar er saman kominn. Bókinni er
ætlað ao verða nokkurskonar formálabók, enda eru aftan
við textann 60 sýnishorn skjala, sem flest eru tíð og þýð-
ingarmikil í lögskiptum manna, svo sem kaupmálar hjóna,
arfleiðsluskrár, skiptagerningar, kaupsamningar um fast-
eignir og skip og afsöl, húsaleigusamningar, byggingar-
bréf, verksamningar, skuldabréf, víxlar og tékkar, kvitt-
anir, skattkærur, sáttakærur, stefnur o. s. frv.
Eins og höf. segir í eftirmála, má auðvitað um það deila,
hvað taka eigi og hverju eigi að sleppa í riti slíku sem þessu,
þar sem um svo margt er að véla. Þó verður það varla vé-
fengt, að höf. hafi yfirleitt tekizt efnisvalið vel og að hann
hafi gert efninu svo góð skil sem með nokkurri sanngirni
verður krafizt. Mál á bókinni er látlaust og yfirleitt vandað.