Tímarit lögfræðinga - 01.12.1952, Qupperneq 64

248
Timarit lögfrœöinga
talið sannað, að einmitt hans bifreið hefði blindað bifreiða-
stjórann, sem á móti henni lcom og ók aftan á fótgangandi
hjón og dreng á vegarbrúninni, með því að margar aðrar
bifreiðir fóru um veginn í sömu átt og orsaka máttu blindu
bifreiðarstjórans, sem slj7sinu olli beinlínis. En það, að hafa
ljósin slík, var talið svo saknæmt, að bifreiðarstjórinn á A,
sem og var eigandi bifreiðarinnar, var dæmdur til 800 kr.
fésektar og til missis ökuleyfis sex mánuöi. 1 héraði hafði
hann einungis hlotið 300 kr. sekt fyrir brot á 7. gr. bif-
reiðarlaganna, með því að Ijósabúnaður bifreiðar hans var
ekki í réttu lagi.
Eins og sagt var, er ekki sannað, að stjórnandi bifreið-
arinnar A hefði valdið blindu stjórnanda bifreiðarinnar B.
Stjórnandi bifreiðarinnar A varð því ekki gerður ábyrgur
um slysið, sem olli aðiljum, er fyrir því urðu, miklu heilsu-
tjóni og refsivert var samkvæmt 219. gr. hegningarlag-
anna. Ef sannast hefði, að stjórnandi bifreiðarinnar A
hefði valdið blinau stjórnanda bifreiðarinnar B, þá mundi
hann sjálfsagt einnig hafa verið dæmdur til refsingar sam-
kvæmt 219. gr. hegningarlaganna. Og mundi refsing hans
þá væntanlega hafa orðið þyngri.
Ef ljósabúnaður bifreiðarinnar A hefði verið óaðfinnan-
legur, en stjórnandi hennar hefði þó ekki deyft ljósin, sem
þá hefði átt að vera unnt, þá hefði hann sennilega fengið
ekki vægari refsingu, því að þá hefði hann sýnt saknæma
óaðgætni í akstri sínum.
Af þessum dómi hæstaréttar sýnist mega leiða tvenns-
konar lærdóm:
1. Það varðar sektum og sviptingu ökuleyfis tiltekinn
tíma, ef eigandi, sem jafnframt er stjórnandi bifreiðar,
hefur Ijósabúnað hennar ekki í því lagi, að deyfa megi Ijós
hennar svo sem vera ber. Þetta segir dómurinn beinlínis.
Svo virðist sem eigandi og stjórnandi bifreiðarinnar A
hafi að minnsta kosti átt að vita um gallann á ljósabúnaði
hennar, og að hann hafi því átt að bera refsiábyrgð á hon-
u.m, eins og hæstiréttur ákveður. En svo má vera, að vit-
undarleysi bifreiðareiganda kunni að vera talið afsakan-