Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.01.1954, Blaðsíða 38

Tímarit lögfræðinga - 01.01.1954, Blaðsíða 38
um, hve oft andleg afbrigði virðist verða völd að lagabrot- um, var að rannsaka geðheilbrigði fanga. Allaií þær rannsóknir benda til þess, að wna-glæpamenn séu að heita má allir eitthvað psykisk abnorm, og aörir afbrotamenn oft líka. Margar rannsóknir í Danmörku, Þýzkalandi, Italíu, Bretlandi og fleiri löndum telja 30— 60% allra fanga ekki geðheila. Fávitaháttur er mjög tíður, geðveiki er mun tíðari en meðal almennings, en einkum er geðveila alls konar afar algeng, sums staðar talin um og yfir 50%. Þótt ekki sé til neinn sérstakur geðsjúkdómur, sem glæp- semin sé aðaleinkenni við, og þótt glæpir þeir, sem geð- veikir fremja, séu yfirleitt hinir sömu og geðheilir gera, þá vekja samt vissir glæpir mjög oft grun um geðveiki hjá þeim, sem þá fremja. En það eru einkum öll hryðjuverk, morð og íkveikjur, og aðrar skemmdir, misþyrmingar og kynferðisglæpir, sem hér koma til greina. Alveg sérkennileg einkenni fyrir afbrot geðveikra eru ekki til. En þó getur tegund glæpsins vakið grun um geð- veiki, enn fremur það, hvernig hann er framinn, og loks getur það gagnvart hverjum hann er framinn vakið grun um geðveiki. Sumir geðveikir og fávitar eru oft, að því er virðist, mjög „útsmognir" í gerðum sínum. Oftar virðast þó glæpir þeirra eins konar skyndibrögð, óundirbúnir, illa eða rang- hugsaðir, klaufalega eða kjánalega framdir. Einkum er þetta títt hjá sljófguðum sjúklingum, fyrir elli eða sjúk- dóma sakir, svo og hjá fávitum. Einnig hjá sjúklingum í þokuvitundarástandi vegna flogaveiki, áfengisnautnar eða ofsalegra geðbrigða. Gagnvart hverjum glæpurinn er framinn er oft nóg til þess að vekja grun dómarans um geðveiki, t. d. nauðgunartilraunir við háaldraðar konur eða ung börn, árásir á alsaklausa menn, morð á eiginkonu, eiginmanni eða börnum. En þó að bæði tegund glæpsins, hvernig hann er framinn, og gegn hverjum, geti allt orðið til þess að vekja grun 32
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Tímarit lögfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.