Tímarit lögfræðinga - 01.01.1954, Qupperneq 52

sligí. — Allt tilfinningalíf á rót sína að rekja til )ífs eða
líkamskenndanna, sem stafa frá líkamsstörfunum og
líkamsþörfunum. Því er það, að tilfinningar má skoða sem
spegilmynd af heildarstarfsemi líkamsfrumanna.
Við skynjum stemningu hjá öðrum fyrir ósjálfráða eftir-
hermu, og greinum í meginatriðum á milli ógeðfelldu
kenndanna, svo sem þunglyndisins og geðfelldniskennd-
anna, einkum gleðinnar, allt á mismunandi stigum, enn-
fremur sljóleika, svo og sveiflna frá einni tilfinningu í
aðra.
Allt sálarlíf fer fram lijá einhverjum, sjálfinu, og hefur
það vissa eiginleika. Ilvort breytingar séu á því, dæmir
maður um af því, sem maðurinn segir og gerir á meðan
við hann er talað.
Sama er að seg.ja um heildarmat manns á honurn: gáfna-
far, minni, dómgreind og siðferðilegt viðhorf. Þetta dæmir
maður sumpart með þar til gerðum prófum, sumpart eftir
því heildarviðhorfi, sem maður hefur fengið gagnvart
manninum. Ef vel er, gerir maður sér grein fyrir þessu
öllu að meira eða minna leyti.
Jafnframt og maður ræðir við manninn, gerir maður sér
grein fyrir, hvort mikið verði vart áhrifa dulda hjá honum,
„komplexa", úr undirvitundinni. Þá ræðir maður og vitan-
lega við hann um öll atriði viðvíkjandi brotinu, til þess að
reyna að gera sér hugmynd um, hvaða „dynamiskir" kraft-
ar virðast hafa verið að verki.
Að lokum gerir maður ítarlega, líkamlega taugakerfis-
rannsókn hjá manninum.
Þá hefi ég þann hátt á að gera útdrátt úr öilum anam-
nestiskum upplýsingum, sem ég hefi fengið, andlegum og
líkamlegum status, til þess að fá yfirlit um allt sem máli
skiptir hjá manninum, til þess og að reyna að sjá, hvaða
hlutir fari saman og hvernig, og hvort einhverjar viðbótar-
upplýsingar eða rannsókn þurfi.
Að þessu loknu skrifa ég uppkast að ævisöguágripi
mannsins eftir því sem mér virðist máli skipta, til þess
J6