Tímarit lögfræðinga - 01.01.1957, Blaðsíða 13

ars staðar í landinu, er almenna reglan sú, að eigi ber
að greiða iðgjald vegna vinnunnar. Þessi regla er. þó ekki
án undantekningar.
Ef atvinnurekandi er erlendur verktaki eða á heimilis-
fang í kaupstað eða kauptúni með 300 íbúa eða fleiri
og lögin taka til hlutaðeigandi verkamanna, skal greiða
iðgjald, sbr. 4. mgr. 4. gr. I 1. mgr. sömu greinar segir,
að lögin taki til meðlima verkalýðsfélaga í kaupstöðum
og kauptúnum með 300 íbúa eða fleiri. Lögin taka því
aðeins til þeirra verkamanna, sem, eru meðlimir verka-
lýðsfélaga, sem talin eru til heimilis á slíkum stöðum.
Atvinnurekanda ber því ekki að greiða iðgjald vegna
verkamanna, sem á heimili á nefndum stöðum, ef hann
er ekki meðlimur í verkalýðsfélagi, sem þar telst hafa
heimili. Sama gildir að sjálfsögðu um verkamann, sem
annarsstaðar er búsettur, enda þótt hann sé meðlimur
verkalýðsfélags, sem telst hafa heimili utan þessara staða.
3. Iðgjald það, sem atvinnrekanda ber að greiða, er
fast vikugjald fyrir hverja vinnuviku unna í þjónustu
hans, sbr. 5. gr. Vikugjaldið er kr. 4.88, og skal greiða
það með vísitöluálagi. Sé um timavinnu að ræða, teljast
48 stundir i viku, en brot úr viku telst heil vika. Yerði
breyting á grunnkaupi Dagsbrúnarverkamanns i almennri
dagvinnu, breytist iðgjaldið í samræmi við það.
Upphæð gjaldsins, kr. 4.88, er 1% af einnar viku
grunnlaunum fyrir 48 stunda dagvinnu, samkvæmt gild-
andi taxta Verkamannafélagsins Dagsbrúnar i Reykjavik.
4. Álagningu iðgjalda annast skattayfirvöld, en ið-
gjöld af lögskráðum sjómönnum eru lögð á og innheimt
fyrirfram af lögskráningarstjórum, sbr. 6. gr. Gilda um
þetta svipaðar reglur og þær,. sem eru í almannatrygg-
ingalögum varðandi iðgjöld til slysatrjrgginganna og ið-
gjöld atvinnurekenda til lífeyrisdeildar almannatrygg-
inganna. Sama er að segja um gj aldskrárkærur til yfir-
skattanefnda og rikisskattanefndar, gjalddaga iðgjalda,
innheimtu þeirra o. fl., sbr. 8.—10. gr. og 13. gr.
Tímarit lögfræðinga
7