Tímarit lögfræðinga - 01.12.1977, Blaðsíða 5

jarða, kærur til stjórnvalda og kærur út af stjórnvaldaákvörðunum. Einnig
kæmu fleiri málaflokkar til greina, svo sem minni háttar opinber mál og með-
ferð einkamála, sem ekki féllu undir gjafsóknar- eða gjafvarnarmál, og jafn-
vel enn fleiri málaflokkar. En aðalreglan yrði sú, að hjálpin yrði utan atvinnu-
rekstrar.
Best færi á að lögmenn veittu þjónustu sfna í þessum málum í tveimur
stigum. Fyrra stigið gildi fyrir alla, sem á annað borð eiga rétt á að njóta
ókeypis lögfræðiaðstoðar. i því felist viðtal í ca. hálftíma ásamt einni skrif-
legri afgreiðslu, t.d. bréfaskrift. Það færi eftir mati lögmannsins á þörf á frek-
ari aðstoð hvort á síðara stigið væri farið. Teldi lögmaðurinn, að svo væri,
sneri hann sér til yfirvalds, sem hefði með þessi mál að gera, t.d. bæjar-
stjóra, og tilkynnti honum, að hann hefði fengið beiðni um ókeypis lögfræði-
aðstoð og að hann hefði veitt fyrstu leiðbeiningu. Jafnfram sækti hann um
heimild til að veita frekari aðstoð og tilgreindi áætlaðan kostnað. Yrði fallist
á að veita aðstoðina, skrifaði bæjarstjóri upp á beiðnina, sem síðan yrði send
lögmanninum aftur. Reikningurinn yrði greiddur, eftir að starfanum væri lokið,
eftir atvikum með uppáskrift dómara.
Ekki finnst mér óeðlilegt að lögmaðurinn gæfi afslátt af reikningi sínum,
þegar um opinbera lögfræðihjálp er að ræða. Má lögmaðurinn samt vel við
una, þegar þess er gætt, að hér fær hann örugga greiðslu, en því er ekki alltaf
að heilsa, þegar unnið er fyrir fólk með takmarkaða greiðslugetu.
Guðjón Steingrímsson.
167